Czasem w życiu przychodzi taki czas kiedy swoje ambicje i dumę należy zamieść pod dywan i prosić o pomoc...

Kilka dni temu mój ukochany koń Młody Jape doznał poważnej kontuzji lewej tylnej nogi, postawiona diagnoza...złamanie podstawy trzeszczki...brzmiała jak wyrok. Jedynym sposobem na powrót do pełnej sprawności Jape'a jest kosztowna operacja poprzedzona licznymi badaniami i długim pobytem w klinice.

Nasza historia jest pełna wzlotów, upadków, porażek i sukcesów...Wspólne początki nie były łatwe, każdy chciał iść swoją własną drogą. Czas, praca, wspólna nauka i nabieranie do siebie zaufania pomogło nam dotrzeć do tego wszystkiego co mamy teraz...

Z pewnością mogę powiedzieć, że wszystko co umiem zawdzięczam właśnie jemu, razem zaczynając od zera starty w zawodach doszliśmy do konkursów 120. Wiele razy sięgaliśmy po pierwsze lokaty na zawodach... pokonywaliśmy najwyższe przeszkody, pokonując wspólnie nasze wszystkie bariery.

Brak wiary ze strony wszystkich ludzi którzy nas otaczali nigdy nam nie pomagał, ale ja zawsze wierzyłam i walczyłam o to, żebyśmy wspólnie byli mistrzami i razem zawojowali świat...

Każdego dnia dajesz mi poczucie, że mam przyjaciela do którego mogę przyjść w każdym momencie, powiedzieć o wszystkich problemach, ze łzami w oczach, z uśmiechem na twarzy, zwyczajnie porozmawiać. Zawsze mnie słuchasz, nigdy nie zostawiasz samej, zawsze pomagasz...

Jesteś tym który zawsze mnie podtrzymuje, nigdy nie pozwala mi upaść, jesteś moją siłą kiedy jestem słaba i moimi skrzydłami kiedy chce polatać...

Byłeś zawsze kiedy Cię potrzebowałam, nadszedł ten moment kiedy to Ty potrzebujesz mnie...Obiecuję, że Cię nie zawiodę, pokonamy tę przeszkodę tak jak te wszystkie, które pokonywaliśmy na parkurach...RAZEM...

Wspólnie wygramy tę walkę tak jak nie jeden konkurs, żebyśmy mogli jeszcze kiedyś poznać smak wspólnego zwycięstwa...