Proszę pomóżcie mi znów uwierzyć w ludzi i samego siebie. Od wielu lat pracowałem z ludźmi i dla ludzi. Gdy sam potrzebuję teraz pomocy, zostałem sam. Potrzebuję Państwa wsparcia w leczeniu, spłaceniu zobowiązań i powrocie do zawodowego życia wśród ludzi.

Witam, jestem Łukasz. W tym roku skończę 33 lata.

Moje życie było poukładane i szczęśliwe do 2015 roku. Do tego czasu funkcjonowałem jak każdy normalny człowiek. Skończyłem wyższe studia, pracowałem w urzędzie samorządowym. Nagle w 2015 roku mój świat stanął na głowie.

Rozpoczęło się od zdiagnozowania przewlekłego zapalenia jelit, do tego doszło przewlekłe zapalenie stawów. Obie te choroby wyłączyły mnie totalnie z normalnego funkcjonowania. Codzienny ból i dolegliwości gastrologiczne powodują,że nie jestem czasem wyjść z domu, żeby normalnie funkcjonować-to też eliminuje mnie z podjęcia stałej pracy. Stałem się więźniem swojego domu. Zmuszony byłem do pójścia na długie zwolnienie lekarskie, potem świadczenie rehabilitacyjne. Po świadczeniu zostałem rencistą. Do chwili obecnej nie potrafię sobie poradzić z tym,że straciłem czynny kontakt z ludźmi, a taki kontakt zapewniała mi moja praca. Musiałem skorzystać z porad lekarza psychiatry,bo nie zaakceptowałem nigdy swojego stanu.

Koszty leczenia i nagłe pożegnanie się z pracą sprawiły,że nawarstwiły mi się zobowiązania finansowe, których z czasem nie byłem w stanie na bieżąco regulować i które urosły teraz do bardzo dużych kwot, a teraz stają się natychmiast wymagalne.

Od szkoły średniej już zacząłem pracę i działanie na rzecz lokalnej społeczności. Założyłem drużynę ZHP, potem współtworzyłem Stowarzyszenie, które promuje moją lokalną małą ojczyznę i organizuje rekonstrukcje historyczne. Jestem członkiem innego Stowarzyszenia, które prowadzi dwie szkoły podstawowe. Niedawno zostałem wybrany sołtysem.

Mimo chorób i ograniczeń,jakie one powodują-nie zamykam się na działanie i staram się nadal być dla ludzi-chociaż nie jest to fizycznie proste. Kiedy tylko mogę, idę do ludzi i społecznie im pomagam, pracuję dla lokalnego środowiska.

Wpadłem w problemy, nigdy nikogo o nic nie prosiłem,ale jest w życiu taki czas,że trzeba poprosić innych, aby wyciągnęli pomocną dłoń. Proszę Państwa o wsparcie, o pomoc w powrocie do normalnego życia. O pomoc w spłacie zobowiązań. 900 zł chorobowej renty, to jest w sumie kwota znikoma. Z resztą renta ta kończy się 31 maja 2019 r.

Chcę wrócić do zdrowia, uregulować zobowiązania, które spędzają mi sen z powiek i w końcu powrócić do pracy zawodowej, żeby znów uwierzyć w siebie i powrócić do pracy i normalnych kontaktów z ludźmi. No i do pracy na rzecz innych, bo to lubię i kocham...