Małgosia – pomóżmy jej wygrać najważniejszy w życiu wyścig! Jeszcze kilkanaście dni temu Małgosia walczyła o medale na torach łyżwiarstwa szybkiego i wrotkarstwa. Zdobywała kolejne podium, wygrywała półmaratony, była liderką w klasyfikacji Długodystansowego Pucharu Polski w kategorii K-13., liczne złote medale w Pucharach Polski, IV miejsce w Mistrzostwach Polski młodzików w łyżwiarstwie szybkim na 500 m… To był jej sezon marzeń. Sezon, w którym planowała zdobyć Długodystansowy Puchar Polski w kategorii 13 lat i odebrać trofeum podczas gali wieńczącej całosezonowy wysiłek.

03.08.2025 – dzień, który zmienił wszystko.

Podczas zawodów na rolkach Małgosia uległa poważnemu wypadkowi. Czołowe zderzenie z innym zawodnikiem półmaratonu spowodowało rozległy uraz głowy, który zdecydował o wezwaniu przez ratowników helikoptera LPR. W ciągu 1,5 godziny od wypadku Małgosia była już pod opieką lekarzy. Diagnoza brzmiała jak wyrok: rozlany uraz aksonalny (DAI), liczne ogniska krwotocznego stłuczenia mózgu, krwiak. Uszkodzenia obejmują m.in. prawy płat skroniowy, obie wyspy mózgu, lewy hipokamp, istotę białą lewego płata czołowego, ciało modzelowate, prawą gałkę bladą i prawy konar mózgu. Lekarze mówili, że przy takim urazie trudno ocenić co będzie dalej.

Ale Małgosia ma w sobie coś, czego nie opisze żadna dokumentacja medyczna – wolę walki mistrzyni.

Od pierwszych chwil walczyła, żeby przetrwać. Po kilku dniach – wbrew diagnozie– zaczęła jeść, mówić, a w konsekwencji stawiać pierwsze kroki. Wydłużyły się momenty świadomości, a każdy jej postęp był jak zdobycie złotego medalu. Nadal zmaga się z ogromnymi ograniczeniami – trudnościami z równowagą, koordynacją, precyzją ruchów, a codzienne czynności, które wcześniej były dla niej oczywistością, stały się wyzwaniem. Każdy krok, każdy gest wymaga teraz olbrzymiego wysiłku. Małgosia jednak nie poddaje się i nawet w chwilach największego bólu widać w niej wojowniczkę – dziewczynkę, która walczy o każdy ruch, o powrót do niezależności i do sportu, który kocha ponad wszystko. Gosia marzy o powrocie do szkoły, ale do tego potrzebna będzie długa, kosztowna i wymagająca pracy specjalistów rehabilitacja. 

Dlatego prosimy o wsparcie.

Każda złotówka to cegiełka w budowaniu mostu między tym, co wydarzyło się 3 sierpnia, a tym, co jest przed nami – odzyskaniem sprawności i uśmiechu Małgosi. Małgosia już udowodniła, że jest wojowniczką. Teraz potrzebuje drużyny, która pomoże jej wygrać najważniejszy wyścig w życiu – wyścig o zdrowie.