Kochani,

Mam na imię Iwona.

Kiedyś miałam takie marzenie, otworzyć kawiarnię. Kawiarnię z duszą, gdzie będzie chleb, kawa i sztuka. Coś dla każdej cząstki w człowieku, marzyłam o takim miejscu, gdzie wejdzie do Niego człowiek i straci poczucie czasu, w repertuarze osobistego relaksu. 

Marzenie się spełniło 21 grudnia 2019 roku, zaraz przed wybuchem pandemii i nawrotem choroby nowotworowej piersi, sprzed pięciu lat. Wielką częścią tego projektu były moje dwie młodsze siostry. Alicja, zwana Alicją z Krainy Czarów <3 Jest to Kobietka która budowlankę ma w jednym palcu i Jola Pokahontas miłośniczka sportów i aktywnego spędzania czasu złota medalistka w triatlonie która w każdej swojej wolnej chwili stała w progu Makutry z zakasanymi rękawami. Obie z Alicją byłyśmy na pokładzie Makutry bardzo długo, dzięki hojności ludzkich serc, właścicieli lokalu, i naszych gości. 

Przeszłam jeden cykl 18-stu chemii, a po niespełna pół roku okazało się, że dostanę kolejną 6 podań. Pieniądze na funkcjonowanie kawiarni kończyły się. Otwarcie gastronomi po lock downie nie zwiększyło gwałtownie obrotów, tak abyśmy we dwie z siostrą mogły spokojnie opłacić swoje zobowiązania i żyć z zarobionych pieniędzy. Miesiąc temu dowiedziałam się, że nastąpił progres guza na wątrobie. Pani doktor zaproponowała kolejną chemię, tym razem bardziej agresywną czerwoną. Dokonałam wyboru i zdecydowałam się przyjmować leki hormonalne, które działają w dłuższym okresie czasu. Pani doktor obawia się, że nie zdadzą egzaminu. Ale ja wiem, że nie mam już siły na kolejne chemie. NIE MAM. 

Mam za to jeszcze kilka marzeń jednym z nich jest aby kawiarnia Makutra istniała i była nadal tą przystanią dla ludzi w trudnych czasach, gdzie można zjeść ciepłą zupę, napić się kawy i nakarmić dusze sztuką, rozmową i obecnością.Tak jak w domu naszej babci Florentyny.

Nie wiem jak potoczy się moja historia, wiem ze mam przede wszystkim wyzdrowieć, ale jest to trudne kiedy cały czas z tyłu głowy, są rachunki do zapłacenia, zamiast spokojnego snu kiedy za oknem już noc, w głowie splątane myśli i strach. 

Uwielbiam rysować i chciałabym móc kontynuować swoją pasję, pracować z dziećmi i uczyć je, że sztuka jest wrażliwością na piękno tego świata. 

Chciałabym prosić o pomoc finansową na prowadzenia Makutry do czasu kiedy będzie w stanie na siebie zarobić. Choć nie jest mi łatwo jako zodiakalnemu Baranowi, czuję, że bez Państwa pomocy nie damy już dłużej rady.

Serdecznie zapraszamy do nas, na chwilę spokoju i zapomnienia.

                                                     Dziękuję za każde wsparcie <3   

Iwona

„Uśmiech losu można zobaczyć nawet w najciemniejszych chwilach. Jeśli tylko pamięta się, żeby zapalić światło”.

J.K. Rowling, 

https://www.facebook.com/CafeMakutra

https://www.instagram.com/cafemakutra/

Zdjęcie wykonała Jolanta Marchlewicz #Enroute Photography