Marcin to człowiek otwarty, życzliwy i chętny do pomocy. Przez lata wspierał swoim zaangażowaniem środowisko radomskie Skautów Europy oraz cały Ruch w Polsce, aby wielu młodych chłopaków mogło przeżyć skautową przygodą i zbliżyć się do Boga. Wspierał nie tylko młodszych, ale również starszych swoim bezinteresownym zaangażowaniem i pokorną służbą.

Przyszedł jednak czas, że to on potrzebuje naszej pomocy. Diagnoza przyszła nagle: zanik mięśni pochodzenia rdzeniowego - stwardnienie zanikowe boczne (SLA). To postępująca i nieuleczalna choroba, która powoduje osłabienie mięśni i trudności w poruszaniu się, a w zaawansowanych stadiach także problemy z mową, przyjmowaniem pokarmów i oddychaniem.

Marcin walczy i stara się z całych sił aby jak najdłużej zachować sprawność. Musi jednak być przygotowany na trudności z jakimi przyjdzie się mu mierzyć. Jemu oraz jego bliskim – jest przecież kochającym mężem i ojcem.

Ta zrzutka ma na celu zebranie środków, które umożliwią Marcinowi jak najdłuższe, w miarę samodzielne, funkcjonowanie przy stale pogarszających się warunkach ruchowych, w tym także rehabilitację oraz dodatkowe leczenie. Konieczne jest także dostosowanie otoczenia i innych aspektów codzienności do potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Pokażmy, że dobro wraca! 

W imieniu Marcina dziękujemy za każdą wpłatę.

Jeśli chcesz pomóc także w inny sposób – prosimy udostępnij zbiórkę w mediach społecznościowych.

*** 

Marcin jest bardzo życzliwą i otwartą osobą. W czasie mojej służby jako Akela, a następnie Drużynowy w 3. Szczepie Radomskim miałem okazję wielokrotnie współpracować z Marcinem. Zawsze mogłem liczyć na jego wsparcie i to na wielu płaszczyznach. Jeżeli tylko miał możliwość, bezinteresownie ofiarowywał wiele czasu, zaangażowania, a niekiedy i finansów na rzecz Skautów Europy. Podczas swojej wieloletniej działalności na rzecz środowiska radomskiego, a później na szczeblu krajowy, widziałem jakim duchem służby, pokory oraz głębokiej relacji z Bogiem odznacza się Marcin. 

Tobiasz 

 *** 

Jako wędrownik jechałem z Marcinem 600 km, by pomóc w budowaniu obozu wilczkowego. Poznałem go jako szefa, który był odpowiedzialny, pracowity, chętny do pomocy. Co prawda było to 10 lat temu, ale od tego czasu Marcin się nie zmienił. Pamiętam, że jako szczepowy był zawsze obecny. Gdy zostawałem hufcowym Marcin powiedział, że mi pomoże i mogę na niego liczyć. No i mogłem. Pomagał przy dniu modlitw, rozpoczęciu roku harcerskiego, rozesłaniu na obozy, był z nami na wędrówkach. O kursie szczepowych chyba nie trzeba wspominać. Nie raz, gdy coś się sypało w ostatniej chwili, wiedziałem, że mogę do niego zadzwonić i mi pomoże. Opisując Marcina jednym zbadaniem powiem tylko, że Marcin jest Harcerzem Rzeczypospolitej. 

Sebastian 

 *** 

Marcin to człowiek, któremu nie brakuje zaangażowania i troski o losy szczepu, hufca, kręgu, ale i po prostu zainteresowania spotkanym wilczkiem, harcerzem, czy wędrownikiem. Pokazał, że szczepowy, gdy tylko chce, to może aktywnie działać i wspierać ludzi wokół. 

Jakub 

 *** 



Marcina poznałem lepiej, kiedy zgłosił się do organizacji Kursu Szczepowych, na którego przygotowanie w kolejnych latach poświęcił wiele czasu. Budowała mnie jego postawa zaangażowania i ofiarności. Przy okazji widziałem, że poza tym podejmował się często zadań wymagających dużej ilości czasu i nie będących „na pierwszym planie”. Ujmuje mnie to, że przy pracy skautowej jest zainteresowany nie tylko tym, żeby robota była zrobiona, ale widzi ludzi dookoła i można z nim zwyczajnie porozmawiać na różne tematy. Otwartość i życzliwość są tym, czym daje się poznać. 

Jerzy