Rudolf – bo to o niego toczymy batalię, ma koci FIV. 

Zdiagnozowano go 10 marca br.  Od razu wdrożyliśmy leczenie w postaci Fosprenilu, Gemavitu, Bioimmunex felis.

Rudi trafił do nas ponad 3 lata temu, był w stanie tragicznym. Miał stare złamanie szczęki, miednicy, kości udowej oraz uraz oka. Niestety wszystko już się pozrastało i lekarze stwierdzili, że dobrze sobie radzi i nie ma sensu narażać go na ponowne łamanie, operacje i okropny ból. Zgodziliśmy się z tą decyzją i faktycznie do tej pory radzi sobie nieźle. 

Niestety nie toleruje innych kotów, dlatego nie mógł pozostać wśród ferajny wolnobytującej, którą mamy pod opieką. W domu koty po przejściach, konfliktowe. Brak miejsca dla Rudego !!!  

Z oszczędności na biegu została wykonana przybudówka/szopa (2/3m), ocieplona i ogrzewana, wyposażona w koci niezbędnik, zrobiliśmy z tego dość dużą kociarnię, jak na jednego mieszkańca :) Ma tam wszystko.

Początki były trudne, ponieważ Rudolf zapewne od dłuższego czasu błąkał się i bał się człowieka, lecz po kilku tygodniach zrozumiał, że nic mu nie grozi z naszej strony. I tak Rudi zamieszkał w swoim nowym lokum. 

Przeszedł kastrację, wprowadziliśmy mu dwie dawki Conveni, ponieważ był zakatarzony. Po dwóch dawkach w odpowiednich odstępach wszystko minęło.

Później robiliśmy mu USG, oraz badanie moczu, ponieważ bardzo mało siusiał. Okazało się, że ma kryształki w pęcherzu, ale jeszcze nie ma dramatu, więc musieliśmy przerzucić go na karmę suchą Urinary oraz mokrą, choć w jego przypadku jest z tym ciężko, ponieważ co do mokrej karmy jest bardzo, bardzo wybredny. Stosowaliśmy już różne marki karm, barfa, gotowane i on wciąż przystaje przy suchej i tylko jednym rodzaju saszetek.Po kilku miesiącach wyszła trzecia powieka i trzeba było umawiać Rudolfa na operację. Podczas zabiegu usunięto również dwa zęby, które zaczęły się psuć. 

Zaczęła mu ewidentnie spadać odporność, miał przewlekły katar, zaropiałe oczka i tak w końcu okazało się, że nasz nieszczęśnik ma FIV. Wiemy, że jest to nieuleczalna choroba, ale wiemy również, że koty mogą z tym żyć jeszcze wiele lat. Nie możemy pozwolić, aby spadła mu odporność. 

Jego leczenie jest dość kosztowne. Do tej pory wszystkie koszty ponosiliśmy z własnej kieszeni, nie chcieliśmy go oddawać do schroniska, czy fundacji, ponieważ on by sobie tam nie poradził. Przyzwyczaił się do nas, a my do niego.

Teraz jednak Fosprenil, który jest ciężko dostępny i podrożał w 200 % + specjalistyczna karma + co dwutygodniowe wizyty u lekarza, badania krwi, moczu generują bardzo duże koszty, a na utrzymaniu mamy kilka innych zwierząt prywatnych, koty wolnobytujących oraz jesteśmy domem tymczasowym dla królików oraz psów. 

Prosimy z całego serca o pomoc Rudolfowi w powrocie do komfortowego życia.