Cześć, mam na imię Radek i chciałem opowiedzieć Wam moją historię.  

W wieku 3 lat miałem wypadek komunikacyjny, polegający na zmiażdżeniu podudzia i stopy prawej przez autobus komunikacji miejskiej. Po wielu miesiącach walki oraz licznych operacjach udało się nogę uratować. Zdeformowana, krótsza, osłabiona, ale zawsze „moja” tłumaczyłem sobie…

Opowiem Ci czego nie mogłem robić:

- pływać, grać w piłkę oraz biegać z dziećmi

- spacerować na dystancje dalsze niż 2km

- chodzić w normalnym obuwiu

- wiele, wiele innych…

„Moja” noga służyła mi jako naturalna proteza i od lat oswajałem się z myślą, że kiedyś nastąpi ten dzień.

Przez 30lat udało się skończyć studia, założyć rodzinę, zdobyć zawód, otoczyć gronem wspaniałych bliskich znajomych oraz przyjaciół i żyć „normalnie”. Od 2021 roku zaczęły pojawiać się pierwsze problemy. Przetoki, nie gojące się rany, wieczny ból oraz zakażenia, które mimo długo trwałych terapii antybiotykowych były coraz trudniejsze do opanowania. Diagnoza ujawniła zapalenie kości i szpiku. Możliwości leczenia przedstawione przez lekarzy dawały mi tylko 30% szans na uratowanie nogi. Noga byłaby podatna na złamania, dożywotne chodzenie w ortezie oraz brak gwarancji, że problem nie nawróci za parę miesięcy w innym osłabionym miejscu. Po wielu rozmowach i analizie argumentów za i przeciw, w kwietniu 2023 roku podjąłem decyzję o amputacji, która zakończyła moje cierpienia.

Dnia 28.06.2023 przeszedłem operację amputacji prawej kończyny na Oddziale Zakażeń Narządu Ruchu w WIM na ul. Szaserów. Operacja została przeprowadzona z sukcesem, w wyniku którego udało się uratować zdrowe kolano.

Dnia 06.07.2023 w stanie ogólnym dobrym wróciłem do trójki dzieci oraz kochającej żony. Problem został „odcięty”, więc zacząłem nowe życie.

W najbliższym czasie czeka mnie rehabilitacja, która usprawni osłabione przez wiele lat mięsnie oraz przygotuje do kolejnego wyzwania jakim jest „chodzenia w protezie”.

Leczenie od lat odbywało się u prywatnych specjalistów, gdyż NFZ od kilkunastu lat zalecał amputację.

Ostatnie leczenie, badania oraz wizyty u lekarzy specjalistów związane z próbą ratowania mojej nogi były ogromne. Pochłonęło to znaczną część naszych oszczędności. Bieżące koszty takie jak dojazdy oraz rehabilitacja jesteśmy w stanie sfinansować z własnych oszczędności.  

Niestety, ale koszt dobrej protezy, która pozwoli mi na powrót do dotychczasowej aktywności fizycznej zmniejszając ograniczenia oraz pozwoli spełnić marzenia jest zbyt duży. Dlatego zwracam się do Was z prośbą o wsparcie.

Chciałbym w przyszłym roku być tam, gdzie do tej pory nie mogłem być ze względu na stan zdrowia.

Moim marzeniem jest „zdobycie szlaku nad Morskie Oko”.  

NIE BĄDŹ OBOJĘTNY! DOBRO WRACA!