Kochane, kochani!

Czekanie na lepszy moment wydaje się niemożliwością w dzisiejszych, trudnych czasach.

Zrzutka goni zrzutkę, oczy kierujemy na granicę, organizujemy zbiórki rzeczowe... Działania pozwalają nam nie zapaść się w sobie, i nie pogrążyć w smutku. Ale nawet przy intensywnych działaniach jest to bardzo trudne...

Powiem szczerze, że przez natłok zajęć i tyle miejsc, w których chciałoby się pomóc, kontakt z rodziną trochę osłabł. Nie jest mi z tym dobrze, bo spowodowane jest to głównie moimi zajętościami.

Osłabł ale nie wygasł i ostatnio mieliśmy okazję dłużej pogadać. Corona zbiera w obozie i całej Syrii swoje żniwo. Dużo ludzi umiera z tego powodu. Nasze rodziny na szczęście są zdrowe. Dzieciaki nie chodzą do szkół. No i ogromny problem - zbliża się zima, będzie potrzebny opał. Ceny rosną z roku na rok, wszystko jest jeszcze droższe i równie mało dostępne jak zawsze.

Jeżeli macie jeszcze jakieś moce i zasoby żeby pomóc, to bardzo Was o to proszę.

Może macie znajomych, którzy chcieliby się zaangażować?

Liczę, że i tym razem uda nam się wesprzeć te dwie dzielne, syryjskie rodziny.

Dzięki wielkie i trzymajcie się ciepło!