Bernarda i jej niepełnosprawny intelektualnie syn Daniel, mieszkają w drewnianym domu, który ma 157 lat. Bernarda nabyła go jeszcze przed 2010 rokiem, kiedy gminę nawiedziły wielkie powodzie i zniszczyły dobytek wielu rodzin. Tak samo było w tym przypadku. Pomoc dla powodzian była zagospodarowana przez GOPS i do dziś nie wiadomo, jak środki na ten cel zostały zagospodarowane. Należy dodać że u Bernardy pojawiła się firma, obiła plastikowymi panelami mokre i pokryte pleśnią ściany, na popękane podłogi zrobili wylewki i położyli gumolit. Wstawili nową kuchnię na opał z drewna i węgla. Konstrukcja dachu została poważnie naruszona, bo woda podmyła fundamenty więc podparto go drewnianymi kołkami. Osoby z gminy zawiadujące tym przedsięwzięciem, stanowczo poprosiły Bernarde, aby nie zgłaszano tego do nadzoru budowlanego. Bernarda nie należy do osób odważnych a z uwagi że nie miała gdzie się podziać z dziećmi pozostawiła sprawę bez odpowiedzi. Niestety trzeba tu dodać, że mąż który był poważnie uzależniony od alkoholu nie pomagał. Życie toczyło się dalej, Bernarda robiła co mogła, aby wykarmić rodzinę i chronić przed ciągłymi awanturami. Groźby i awantury ze strony męża kończyły się Interwencją policji . Nie było ani możliwości ani funduszy, aby na bieżąco poprawiać rozpadający się dom. Kiedy w końcu mąż dostał wyrok i został zamknięty w zakładzie karnym, to okazało się że to był pozorny spokój. Mąż przesyłał groźby i tak terroryzował Bernarde. Cały ten okres jej życia doprowadził do silnej nerwicy, nadciśnienia i paranoicznego lęku o jej życie i syna. Dwa i pół roku temu kiedy mąż opuścił zakład karny, ponownie wrócił mimo zakazu i zamieszkał w domu z Bernarda. Po ponownych interwencjach policji, wyprowadził się, a wkrótce potem zmarł w tragicznych okolicznościach tam gdzie się wyprowadził. Bernarda po tym traumatycznym czasie boryka się z poważnymi problemami ze zdrowiem. Teraz, kiedy po tylu latach, mogłaby spokojnie opiekować się niepełnosprawnym synem i sama odpocząć przyszło jej walczyć o dach nad głową. Dom który ma już ponad 150 lat i przeszły przez niego dwie powodzie, zaczyna się rozpadać. Dach podparty zwykłymi kołkami, rozpada się i w czasie deszczu woda leje się po ścianach i instalacji elektrycznej. Więć nie ma wyjścia trzeba odłączać prąd bo inaczej grozi to porażeniem. Plastikowe panele odkształciły się i odchodzą od ścian. Powodem tego jest to że podczas mniemanego remontu zostały naruszone fundamenty i nieodpowiednio poprawione , dom teraz przechyla się i zapada. Bernarda przyzwyczaiła się do tego, że nie miała bieżącej wody. Obok domu jest studnia więc woda na mycie i pranie była, ale od kilku lat studnia wysycha, tylko w czasie długich opadów spływają tam brudne wody gruntowe. W takiej sytuacji dużą część zasiłku opiekuńczego przeznacza na zakup wody…..warunki sanitarne to miska z wodą. Okna są pojedyncze stare i nieszczelne, zimą izby bardzo szybko się wyziębiają i trzeba non stop palić w piecach co pochłania duże pieniądze. Bernarda i Daniel potrzebują pomocy, bo boją się mieszkać w takim domu gdzie w każdej chwili może dojść do katastrofy. Bernarda prosiła GOPS o pomoc ale nie otrzymała jej. Telewizja POLSAT zrobiła reportaż, aby pokazać i nagłośnić sprawę. Liczy się każda złotówka .

Stara instalacja elektryczna zalewana jest przy każdych opadach deszczu co grozi pożarem lub porażeniem.