Nazywam się Maryna Trofimchuk. Wraz z mężem i trojgiem dzieci przyjechaliśmy do Polski z Ukrainy po pełnoskalowej inwazji. Nasza sytuacja jest niezwykle ciężka – mąż przeszedł transplantację płuc i do końca życia musi przyjmować leki immunosupresyjne. W jego przypadku każda infekcja stanowi śmiertelne zagrożenie, gdyż może doprowadzić do odrzucenia przeszczepionych płuc. Z tego powodu nie możemy mieszkać w ośrodkach zbiorowego zakwaterowania. Mąż przebywa wyłącznie w domu, unikając kontaktu z większymi skupiskami ludzi. Rehabilitację przechodzi w warunkach domowych, posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i obecnie nie może podjąć żadnej pracy.

Dwoje młodszych dzieci również zmaga się z niepełnosprawnością ruchową. Mają problemy z prostowaniem rąk w łokciach oraz wrodzone zwichnięcie rzepek w kolanach. Ich leczenie wymaga przeprowadzenia serii czterech operacji dla każdego dziecka. To długi i trudny proces, ale jak każda matka, marzę o tym, by moje dzieci były zdrowe, szczęśliwe i mogły cieszyć się pełnią życia.

Mimo że pracuję, moje zarobki nie wystarczają na pokrycie wszystkich podstawowych potrzeb rodziny oraz opłacenie mieszkania. Znalazłam się w sytuacji, z którą nie jestem w stanie poradzić sobie samodzielnie, dlatego z całego serca proszę o pomoc.

Będę ogromnie wdzięczna za każde wsparcie, nawet najmniejsza kwota jest dla nas bezcenna w tej trudnej sytuacji.