Kociaki proszą o pomoc! Panleukopenia i koci katar już za nimi, przed nami góra rachunków do zapłacenia.

Cisza trwała podejrzanie długo… i nagle w ciągu tygodnia informacja o trzech miotach maluchów do wyłapania – im szybciej tym lepiej, bo niedługo staną się trudne do oswojenia. Kilka dni zastawiania klatek i są już u nas: 7 kociaków i dwie kotki-mamy (złapane, żeby je wysterylizować i wypuścić).

Jedna z mam i jej córka z zaawansowanym kocim katarem – oczy ledwo widoczne pod warstwą ropy. Wdrażamy leczenie. Trzecia mama z dwójką najbardziej płochliwych maluchów pozostaje niezłapana, bo w międzyczasie jeden z „naszych” maluszków zaczyna źle się czuć L Natychmiast do weta i diagnoza: panleukopenia. Kto przeżył ten wie jakie to potwornie wredne i śmiertelnie niebezpieczne dla kociąt choróbsko L Błyskawicznie zaczynamy leczenie, szukamy surowicy, żeby zabezpieczyć wszystkie kociaki, które mogły być narażone na kontakt z wirusem. Zaczyna się lawina kosztów… surowica, antybiotyk, suplementy dla chorej koteczki, surowica profilaktycznie dla pozostałych, do tego leki na koci katar, karma, żwirek, podkłady... Szybko kończą się fundusze z naszej zbiórki, ale nie ma czasu na robienie kolejnej – do ogarnięcia jest 9 kotów w czterech miejscach (nasze domy i dwie lecznice), dwa groźne choróbska do zwalczenia… Zaczynamy wydawać swoje pieniądze, czego obiecałyśmy sobie solennie nie robić, bo to najlepsza droga, żeby przestać pomagać. Długi w lecznicach rosną… W końcu sytuacja jako tako opanowana, kociaki wracają do zdrowia, pojawiły się na horyzoncie pierwsze domy, jest chwila, żeby poprosić Was o pomoc. Inwestujemy mnóstwo czasu i energii, przejeżdżamy setki kilometrów na własnej benzynie, ale nie stać nas na udźwignięcie kosztów leczenia i utrzymania takiego stadka. Prosimy Was o wsparcie choćby symboliczne, każda złotówka się liczy.

Z góry dziękujemy w imieniu kociaków!

Kolejny, schorowany, stary kot na naszym pokładzie :(