Vanessa ma 19 lat, jest w klasie maturalnej i od dawna wie kim chciałaby zostać w przyszłości. Z determinacją rozwija swoją pasję i zamiłowanie jaką jest fotografia. Krytyczna diagnoza stawia ją w dramatycznej sytuacji, gdyż może ona na zawsze przekreślić jej zawodowe i osobiste marzenia. 

Podczas przygotowywania się do zawodów sportowych w 4 klasie szkoły podstawowej uległa wypadkowi , w skutek czego doznała kontuzji lewego stawu skokowego. Lekarz, do którego zwróciła się o pomoc zbagatelizował jej objawy, nie przeprowadzili wnikliwych badań, wystawił zwolnienie lekarskie, skierowanie do fizjoterapeuty i zakończył leczenie. Już wtedy Vanessa musiała zrezygnować ze sportu na szerszą skale. Po rehabilitacji stan pozornie się polepszył. Jednak po powrocie do treningów często skręcała staw skokowy, a jego niestabilność stawała się coraz większa. W konsekwencji doprowadziło to do nawrotów kontuzji nawet przy codziennym funkcjonowaniu. Po latach, gdy w końcu trafiła pod opiekę odpowiednich specjalistów okazało się że więzadło AFTL (skokowo-strzałkowe przednie) zostało zerwane kilka lat wcześniej (wtedy można było zapobiec dalszym powikłaniom) oraz doszło do naderwania PFTL(więzadło skokowo-strzałkowe tylne) i częściowego zerwania CFL (więzadło piętowo – strzałkowe). Dalsza rehabilitacja nie przynosiła efektu, a ból stal się częścią życia. W sierpniu tego roku źle postawiony krok na schodach okazał się decydujący. Ponowne trafienie do szpitala, tym razem rokowania nie okazały się łaskawe. Torebki stawowe zostały uszkodzone, AFTL całkowicie zerwane, PTFL rozwarstwione, CFL zerwane, ścięgno Achillesa rozciągnięte, kość piszczelowa przesunięta, oraz występują zaniki czucia w obrębie kończyny. 

Chodzenie o kulach to jedyny możliwy sposób poruszania się. Lekarze określili, że jedyną możliwością powrotu do sprawności jest operacja, która musi odbyć się jak najszybciej (w ciągu kilku miesięcy). W przeciwnym razie pozostanie niepełnosprawność do końca życia, niemożność realizowania marzenia związanego z zawodem fotografa oraz brak możliwość samodzielnego funkcjonowania. Operacja, wizyty u specjalistów, dojazdy, orterezy, rehabilitacja oraz leki to koszt ok. 20ys. Na operacje na NFZ trzeba czekać ok. 4 lat, których niestety Vanessa nie ma (po tym czasie operacja nie przyniesie efektu i jest daremna). Liczy się czas i wsparcie finansowe, bez którego Vanessa nie będzie mogła liczyć na normalne życie.

Liczymy na Wasze otwarte serca, pomóżcie wrócić jej do sprawności. 

W imieniu Vanessy, 

znajomi i rodzina