Dzień Dobry! 

Mam na imię Julia, mam 9 lat i pochodzę z bardzo małej miejscowości w województwie świętokrzyskim. 

Bardzo lubię malować, uczyć się języka włoskiego i skakać na skakance. 

W tym jestem mistrzynią i jak będę duża, to wymyślę olimpiadę w skakaniu na skakance i ją wygram! Takie mam marzenie i je zrealizuję sama własnymi siłami! 

Mam jeszcze jedno marzenie, którego niestety nie umiem zrealizować... jest to pompa insulinowa... Jeszcze niedawno nie wiedziałam, co to w ogóle jest – Wy wiecie? 

Zaraz Wam opowiem – to takie małe urządzenie, które podaje do krwi insulinę i dzięki niemu, mama nie musiałaby mnie tak cały czas kłuć, żeby sprawdzać jaki mam cukier... 

A, bo Wam nie powiedziałam - zachorowałam na cukrzycę 1 stopnia... nie wiedziałam o tym, mama i tata też nie... A kilka tygodni temu, trafiłam do szpitala, bo bardzo źle się czułam - tak bardzo źle, że od razu położyli mnie na salę intensywnej terapii, a Pan Doktor, który się mną opiekował, to musiał zadecydować, żeby mnie trzymać w śpiączce (to też całkiem nowe mi słowo, wy je znaliście?) bo gdy spałam, to nie płakałam i mogłam nabrać sił... pamiętam za to, że mama bardzo płakała, szkoda że jej nie pozwolili spać tak długo, mogłaby też odpocząć... 

Na szczęście już wyszłam ze szpitala i mogę wrócić do szkoły, do przyjaciół i trenowania na skakance, muszę jednak cały czas uważać na cukier, bo jest on raz bardzo wysoki, raz bardzo niski i znowu mogę trafić do szpitala, a nie chcę żeby mama znowu musiała płakać... Zresztą i tak jest bardzo smutna, bo musi mi dawać tą insulinę, a robi to nawet SIEDEM razy dziennie! 

No i właśnie, żeby mama nie musiała być już taka smutna, to wymyśliłam, że znajdę sobie takiego robota który będzie mnie kontrolował... Ale! okazało się, że taki robot istnieje! Jest to właśnie ta insulinowa pompa hybrydowa, którą mogłabym nosić cały czas przy sobie, która by kontrolowała mój stan zdrowia i sama podawała insulinę za każdym razem kiedy będzie trzeba! A wiecie co jest jeszcze super? Że wcale nie musiałabym być kłuta! I mogłabym przespać całą noc, albo pójść do koleżanki, albo na basen! Bo ta pompa jest taka fajna, że nawet pływać z nią można... 

Jest tylko jedna rzecz, która nie jest fajna... cena. 

Bo jest ona bardzo wysoka, a my nie mamy tyle pieniążków, żeby mama i tata mogli mi ją kupić. 

I ja już chciałam sprzedać moją skakankę i namalowane przeze mnie obrazki, ale okazało się, że są super ludzie na świecie, którzy mają wielkie serduszka i pomogą mi uzbierać pieniążki... Dlatego poprosiłam mamę i tatę i zakładamy tutaj zbiórkę, która mam nadzieję pomoże nam uzbierać odpowiednią kwotę i nie będę musiała się już dłużej kłuć, a mama martwić... 

Dziękuję wszystkim, którzy pomogą mi w zebraniu do skarbonki i w powrocie do normalnego dzieciństwa!!! Całuję Was mocno, a jak będę duża i wygram Olimpiadę w skokach na skakance, to Wam wszystkim zadedykuję mój medal, bo bez Was nic bym nie osiągnęła! 

Wszystkiego dobrego Cudowni ludzie na całym świecie!!! 

Julia, lat 9