Parafrazując słowa pewnego poety, bardzo nas boli, gdy umiera młody człowiek, świat bowiem bardziej ludzi takich potrzebuje niż niebo. Jeszcze z końcem czerwca były rozmowy. O wakacyjnych planach, zabawach na słońcu, małych i wielkich marzeniach. I pożegnalne „do zobaczenia za dwa miesiące”. Jednak szóstego września zdarzył się wypadek, w którym śmierć poniósł jedenastoletni Wiktor. Syn, brat, przyjaciel, kolega, wychowanek, uczeń.

Wszyscy jesteśmy wdzięczni za to, że mogliśmy poznać Wiktora, oglądać uśmiech, który nie schodził z jego rumianych policzków, podziwiać upór i zawziętość, bawić się razem i śmiać, poznawać świat, który stał przed nim otworem. 

Teraz możemy jedynie zaopiekować się tymi, którzy zostali tutaj i już zawsze będą nosić ogromną pustkę w sercu. Organizujemy tę zbiórkę, aby wesprzeć Rodzinę Wiktora, aby tym małym gestem podszepnąć Pani Bożenie i Panu Kamilowi, że mogą na nas liczyć.