Witam. Filip urodził się o czasie, siłami natury w zamartwicy (niedotlenienie). Otrzymał 5 punktów w skali Apgar.

Filip był spokojnym niemowlęciem, które nie domagało się wiele, ale zawsze zastanawiała mnie jego niechęć do bliskości; nigdy nie uspakajał się, gdy trzymałem go w ramionach. Już od 3 miesiąca życia zaczęliśmy korzystać z rehabilitacji, aby zaradzić asymetrii napięcia mięśniowego, szczególnie w obszarze potylicy. W ramach tego procesu wprowadzono również ćwiczenia Vojty, a wspomnienia z nimi związane nie są zbyt miłe.

Około 8-9 miesiąca Filip stracił z nami kontakt wzrokowy, przestał wydawać dźwięki, gaworzyć i od tamtej chwili rozpoczęliśmy poszukiwania przyczyn. Przeszliśmy przez wiele badań, konsultacji i obserwacji. Wcześniej nie zdawałem sobie sprawy z tego, czym jest autyzm, ale po zgłębieniu wiedzy w internecie pojawiły się podejrzenia. Pod względem fizycznym Filip rozwijał się prawidłowo i o czasie, jednak komunikacja oraz kontakt wzrokowy stanowiły problem. Pojawiły się także kwestie związane z gryzieniem i jedzeniem (wybiórczość pokarmowa) niechęć do próbowania nowych potraw, smaku, konsystencji.

Moje przypuszczenia potwierdziły się po długim okresie obserwacji, konsultacji i badań, w wieku 2 lat postawiona została diagnoza - Autyzm Dziecięcy. Tak jak wielu innych rodziców, przeszliśmy przez okres "żałoby", ale czy ten okres się skończył? Ciężko jest to stwierdzić. Nigdy nie zaakceptuję faktu, że autyzm pozostanie z nami na zawsze. Nasze życie będzie nieustannie skupiać się na tym, gdzie i w jaki sposób nasz syn będzie mógł się odnaleźć, czy znajdzie sposób na wyrażanie swoich potrzeb, czy unikniemy wybuchów agresji.

W obecnej chwili zmierzymy się z wyzwaniami takimi jak agresja, autoagresja, trudności związane z jedzeniem oraz nieustannymi histeriami, a także z brakiem komunikacji werbalnej. Filip kończy 4 lata w grudniu tego roku, ale niestety nadal nie nauczył się mówić i mimo podejmowania prób, wymaga noszenia pieluch.

Często zmaga się z infekcjami dróg oddechowych, oddycha przez otwarte usta, co powoduje niedotlenienie mózgu. To z kolei ma wpływ na inne aspekty jego funkcjonowania, w tym na skuteczność terapii. Obecnie uczęszcza do specjalnego przedszkola i regularnie na prywatne zajęcia integracji sensorycznej oraz logopedii.

Chcemy pomóc Filipowi jak tylko możemy. Obecnie jest leczony objawowo, ale dążymy do zrozumienia korzeni jego problemów i zachowań oraz do zminimalizowania ich skutków, a może i do wyleczenia. Autyzm to złożona kombinacja wielu schorzeń, takich jak problemy z układem pokarmowym, mózgiem, układem immunologicznym czy mutacjami genetycznymi.

Dlatego prosimy o waszą pomoc, abyśmy mogli kontynuować naszą walkę. Naszym celem jest poprawa stanu psychicznego i fizycznego Filipa, jak również jego funkcjonowania w społeczeństwie, które, jak wiemy, bywa wymagające. Potrzebujemy kolejnych terapii, badań, w tym badań genetycznych, immunologicznych, a także dalszych konsultacji i diagnoz. To wiąże się z ogromnymi kosztami, których sami nie jesteśmy w stanie ponieść.

Bardzo wdzięczni będziemy za wasze wsparcie i pomoc. Każda złotówka się liczy, i za każdą z nich z góry dziękujemy!