Osoby w Chersoniu potrzebują naszej pomocy. Miasto jest okupowane i odcięte od pomocy humanitarnej, której rosyjscy żołnierze nie pozwalają wwozić. Potrzebne ludziom towary przywożą z Krymu i sprzedają po bardzo wysokich cenach. W mieście nie ma w tym momencie żadnych możliwości zarobku. Nie ma również możliwości wyjazdu z miasta, ponieważ wszystkie drogi wyjazdowe są zablokowane przez rosjan.

Brakuje wszystkich podstawowych produktów: jedzenia, wody, leków, pokarmu dla dzieci czy zwierząt. Jedyną możliwością pomocy osobom przebywającym w Chersoniu jest pomoc finansowa, ponieważ żadna inna i tak nie zostanie tam dostarczona, ale można wypłacać pieniądze, działają też kantory.

Moja znajoma, Anastasiia, jest w stałym kontakcie ze swoimi przyjaciółmi, których sześcioosobowa rodzina z dwójką dzieci przebywa w okupowanym i odciętym od świata Chersoniu. Oto wiadomość, którą dostała od przebywającej na miejscu przyjaciółki, Valentiny:

”Dziś moje rodzinne miasto Chersoń jest pod okupacją. Chcę podzielić się przemyśleniami na temat tego, co się tam teraz dzieje i nastrojami ludzi.

Wyjazd z regionu jest zabroniony. Od Chersoniu do granicy jest około 50 punktów kontrolnych, gdzie prawie każdy mężczyzna jest rozebrany do naga do patriotycznych/wojskowych tatuaży, sprawdzany jest telefon (telegram, pamięć podręczna, kanał informacyjny i zdjęcia). Zadają wiele prowokacyjnych pytań. Znaleźli coś - gdzieś to zabrali. Nawiasem mówiąc, zniknęły setki ludzi. Gdzie oni są? Co z nimi? Ludzi wyjeżdżają w strachu. 

W mieście wszędzie wojskowi rosji. Transportery opancerzone, czołgi, uzbrojeni żołnierze. Punkty kontrolne przy kluczowych węzłach komunikacyjnych miasta. Wszystko z bronią. Policja / SBU / sąd / prokuratura? Nie ma nikogo. Nikt, kto może chronić. Biznesy zamknięte. Ci przedsiębiorcy, którzy pracują, robią to za zamkniętymi drzwiami. Wszystkie duże przedsiębiorstwa miasta i regionu są zajęte okupantami, nie działają. Przez to nie ma w mieście pracy, nie ma możliwości zarabiania, a „skarbonki” już puste. Brak połączenia i Internetu, brak terminali.

Jedzenie, lekarstwa…. Większość sklepów jest zamknięta. Najczęściej wszystko jest sprzedawane na naturalnych rynkach “z samochodów”. Jeśli nie lokalne (warzywa, mięso, mleko), to - towary rosyjskie. Sprzedawane z samochodów, na ziemi, tylko za gotówkę, BARDZO drogie. W pierwszym miesiącu wolontariusze dostarczali leki prywatnymi samochodami. Ale to trwa długo i bez gwarancji. Ludzie umierają czekając na miezbędne leki… Nikt nie wie, co będzie dalej. Strach i ból każdego dnia, a do tego jeszcze ciągle myśli o tym gdzie wydobyć jedzenie dla rodziny, czym karmić dzieci?”