Dlaczego dostaję tylko 500+?

Dlaczego niebo jest niebieskie?

Ile kosztuje ta cebula?

Lubicie zadawać pytania? To zastanówcie się przez chwilę, co by było, gdyby zadawanie pytań było przestępstwem. NIE! To nie Matrix, ani kolejna fikcyjna powieść Orwella o totalitarnym państwie. Oto Polska – kraj, w którym żyjemy i który kochamy. Kraj, w którym władza się starta przejąć kontrolę nad Sądami i zapewne nad wydawanymi wyrokami…

Ale od początku…

Mam na imię Rafał i opowiem Wam pewną historię.

Jest sobie pewien burmistrz, mocno związany z obecną PiS-owską władzą, który jest organem podatkowym dla firmy należącej do Spółki Skarbu Państwa.  I co ciekawe, tenże sam burmistrz/organ podatkowy jest w tej samej Spółce Skarbu Państwa członkiem Rady Nadzorczej. Jak nic, nasuwa się tu pytanie, czy w takim wypadku nie dochodzi do konfliktu interesów… ale nie dam tu na koniec znaku zapytania… niebawem przekonacie się, dlaczego.

W miasteczku, w którym rządzi sobie ów burmistrz aż huczy na forach: mieszkańcy od dawna zarzucają politykowi konflikt interesów, swego czasu zebrała się nawet grupa aktywistów, którzy zbierali podpisy, by ogłosić referendum o odwołanie tegoż burmistrza, jednym z zarzutów było podejrzenie, że łączenie tych dwóch wspominanych funkcji może działać na szkodę gminy.

Jako dziennikarz (a także jako obywatel Polski) spoglądając na długą listę osób mających wątpliwości (za ogłoszeniem referendum podpisało się ponad 2 tysiące osób) wysłałem maila do rzecznika prasowego Spółki Skarbu Państwa. I uwaga: zadałem pytanie! Pytanie dotyczyło potencjalnego konfliktu interesów w łączeniu dwóch funkcji – organu podatkowego i członka Rady Nadzorczej. Żadnej sensownej odpowiedzi nie dostałem, natomiast skończyło się to dla mnie zarzutami karnymi.

Bardzo chciałbym Wam opowiedzieć, jak zeznawał ów polityk związany z PiS… nawet nie wiecie, jak bardzo – takich historii nawet Mistrz Bareja by nie wymyślił, a Monty Python wydawałby się amatorem ironii i sarkazmu. Opowiedzieć tego nie mogę, ponieważ sprawa była wyłączona z jawności i gdybym zdał Wam relację z tego, co było na sali sądowej, to zapewne skończyłoby się to dla mnie kolejnymi zarzutami.

Niemniej wczoraj, przed sądem Rejonowym zapadł wyrok, po 2,5 roku cyklicznych rozpraw, okazałem się być przestępcą. Przestępstwo polegało na tym, że zadałem pytanie. Trudno komentować decyzję sędziego, ale obawiam się coraz bardziej, że z demokracją chyba bliżej nam do Białorusi i reżimowych krajów, niż do demokracji państw cywilizowanych.

Dlaczego to piszę?

Niestety wszystko kończy się na kasie. Nie zamierzam się poddawać i chcę złożyć apelację. Czekam na pisemne uzasadnienie wyroku. Niestety zabawa w sądowe batalie kosztuje. Człowieka reprezentującego obecny rząd na to stać, mnie niekoniecznie.

Pomożecie? Każdy grosz się przyda, by walczyć o sprawiedliwość. I nie chodzi tylko o mnie, ale o nas wszystkich: zarówno innych dziennikarzy, którym próbuje się zamknąć usta i zastraszać, jak i każdego Polaka, który interesuje się krajem, w którym żyje i ma odrobinę więcej ambicji życiowych niż tylko wydawanie kasy z 500+.

Jeśli uda się zebrać więcej niż potrzeba (na ten moment nie wiem, jakie poniosę koszty sądowe), to środki przeznaczę na walkę z sądową niesprawiedliwością, może uda się pomóc jeszcze komuś innemu.

Nawet jeśli nie możecie mnie wesprzeć finansowo w walce o sprawiedliwość i moje konstytucyjne prawa, to udostępniajcie link do zrzutki. Warto mówić o sprawach, które dalekie są w mojej ocenie od normalności i ludzkiej przyzwoitości.