Moja rodzina straciła Dom

Moi najbliżsi: 93-letnia babcia, 70-letni wujek, prawie 70-letnia ciotka i ich dzieci w jednej chwili, w wyniku pożaru, stracili to, co człowiek mam najcenniejszego – DOM, a w raz z nim poczucie bezpieczeństwa.

W jednej chwili cały dorobek życia pochłonął ogień, zostawiając bezbronność, poczucie straty, samotność i niszcząc codzienność.

Tragiczny pożar zabrał im wszystko, co mieli, zostawiając łzy, niepewność, strach przed jutrem i walkę nie tylko z sytuacją losową, ale także z problemami zdrowotnymi.

Jak ważny jest DOM, wie każdy z nas. Daje schronienie i siłę w trudnych chwilach, jest ostoją spokoju nawet wtedy, gdy borykamy się z innymi trudnościami.

Dziś moi najbliżsi nie mogą czuć się bezpiecznie. Nie mają swojego miejsca na ziemi. Każdy dzień jest dla nich walką, a w nie zostawiajmy ich samych.

Zwracam się do Państwa z ogromną prośbą o otwarcie serc dla tych, których kocham i którzy dzisiaj potrzebują nie tylko mojej pomocy, ale również Państwa. Liczy się każdy, najdrobniejszy gest, każda wpłacona złotówka.

Wierzę, że nasze wspólne wsparcie pozwoli stanąć im na nogi i stworzyć bezpieczną przystań – DOM.

Pozostaję z nadzieją na Dobro płynące z Państwa strony i z całego serca dziękuję za każdą pomoc.