Dwunasty grudzień był najgorszym dniem dla Pani Stasi i jej syna Pawła.

Jeden dzień, który wywrócił cały Ich świat do góry nogami.

Syn wyszedł rano do pracy, Pani Stasia, będąca już od kilku lat na emeryturze – wybrała się na kolejną już - w związku ze stale pogarszającym się zdrowiem – wizytę lekarską.

Szczęściem w nieszczęściu – to wtedy właśnie pojawił się pożar, który w dość szybkim czasie dokonał katastrofalnego zniszczenia.

Paweł z mamą uratowali życie, ale nie byli w stanie uratować choć skromnej wartości swojego z trudem zdobywanego przez życie, skromnego dobytku.

Zostali z niczym, nie mają kompletnie nic.

Dziękując za dobroć wspaniałym sąsiadom, którzy zupełnie bezinteresownie przyjęli ich pod swój dach, spróbujemy im pomóc. Organizujemy najbardziej potrzebne rzeczy do codziennego użytku, ubrania, podstawowe naczynia, jedzenie, wszystkie najbardziej potrzebne do życia przedmioty.

Nie jesteśmy jednak w stanie udźwignąć szerszej pomocy materialnej, dlatego prosimy o wsparcie.

Dom nie nadaje się do zamieszkania, nie nadaje się zupełnie do remontu.

Trzeba zacząć wszystko od nowa.

Bardzo chcemy pomóc Pani Stasi i Pawłowi – to naprawdę dobrzy i skromni ludzie, sami nie poradzą sobie z tą tragedią!

Jeśli czytasz te słowa i jesteś w stanie w jakikolwiek sposób pomóc tej rodzinie – serdecznie o to prosimy!

Każda wpłata na wagę złota i…nowego kiedyś domu.

Pomóżmy im się podnieść!