Od rana zastanawiałem się co napisać, a jak już się rozpisałem to okazało się, że tu jest 300 znaków do wykorzystania… dlatego udostępniam moje myśli w formie notki na dysku. https://drive.google.com/drive/folders/10yBKr__vOaYdZYE-flA6VdK8JOro9mnA

Dobrze, że są ludzie, którzy myślą o psychiatrii🫶

Bo to są ci najbardziej bezbronni, którzy potrzebują naszego największego wsparcia, bo sami się o swoje prawa upomnieć nie mogą.

A ja chciałabym się zwrócić bezpośrednio do dzieci, które z tej zbiórki skorzystają: Kochani! Doskonale wiem, przez co musicie przechodzić, gdyż sama zmagam się z tą okropną chorobą. Tym bardziej serce mi się kraje, że osoby w Waszym wieku, tak naprawdę będące na starcie swojego życia, musicie się również z tym zmagać... Ściskam Was mocno i wspieram całym serduchem, bo wiem ile ta choroba musi Was kosztować. Wierzę, że dzięki pomocy zorganizowanej przez tę zbiórkę, Wasze życie znów nabierze pełnej palety barw, a ciężar depresji przeminie bezpowrotnie. Trzymajcie się dzielnie! (Jednocześnie ja, będę trzymać kciuki za Waszą walkę!) Buziaki! 😘

Jeżeli dzięki tej zbiórce choć jedna cierpiąca młoda dusza dostrzeże piękno otaczającej natury zamiast rozglądać się we łzach za wystarczająco wytrzymałą gałęzią... Jeżeli stojąc na środku mostu, patrząc w dół, zachwyci się harmonią wzorów tworzonych przez wodę zamiast odliczać, ile sekund będzie trwać lot... Jeżeli w środku nocy jej myśli będą się kierować ku gwiazdom, a nie boleśnie wgniatać w zimne, twarde łóżko... Jeżeli choć jedna cierpiąca dusza sięgnie po długopis i zamiast napisać na skrawku kartki wyrwanej z zeszytu "przepraszam za swoje życie", napisze "dziękuję za swoje życie"... Znaczy, że było to warte każdej złotówki.

Sama byłam w tym miejscu. Pamiętam jak ciężko było mi utrzymać samą siebie przy życiu w wieku 12 lat. Wiedziałam wtedy, że potrzebuję pomocy, a termin do specjalisty za ponad rok. W końcu mi się udało, wyszłam z depresji. Niech dziś dzieciom będzie łatwiej znaleźć pomoc. Zasługują na to.