25.03.2023

Ile sił mieć trzeba żeby to wszystko unieść... Ja mam je jeszcze ale na Ile mi ich wystarczy....

Jeszcze z płucami nie poradziłam sobie. Rak jest uparty i bardzo powoli reaguje na chemioterapię , a tu kolejny problem!

Dwa przerzuty do mózgu!

.... wcześniej we wrześniu wykryta zmiana zakrzepowa również w obszarze mózgowia.

Zakrzep pomimo leczenia nie zamierza się zmniejszyć, a przerzuty raka do głowy to diagnoza z 23.03 2023

Nie wiem co jeszcze napisać .

Chwilowo mam chaos w głowie.

30.03.2023 mam mieć nieoperacyjny zabieg promieniami Gamma Knife usunięcia drania z głowy,

a potem ruszam na trasę konsultacji, porad i może skorygowania leczenia.

Proszę bądźcie ze mną ❤️

************

To nie tak miało być!

Nie tak!!!

Byłam pewna, że zakończyłam definitywnie swoje „rak story” z 2020 roku. Czułam wiatr w żaglach, układałam swoje życie na moich, nie jego warunkach. Znowu miałam więcej sił, mimo że nie jest to porównywalne do tego co kiedyś. Zaczęłam powoli akceptować swoje jednostronne porażenie twarzy (pozostałość po raku sprzed dwóch lat). Dokładałam wiele sił, aby na terapiach, rehabilitacjach i korzystając z fizjoterapii logopedycznej zminimalizować skutki poprzednich operacji. A co za tym idzie, powrót do normalności. Planowałam powrót do pracy, bardzo jej pragnęłam. Wszystko miało się udać.Ale…

RAK WRÓCIŁ.

Wrócił w formie przerzutów.

Wrócił do płuc.

Wrócił w postaci mnogich zmian na nich.

Wrócił, aby sprawdzić moje siły, mój upór i moją miłość do życia. Moje życie znowu zamienia się w walkę - o to, aby przeżyć.

Bardzo potrzebuję pokazać mu z całą determinacją, że nie ma we mnie miejsca na jego obecność, że to JA jestem silniejsza. I tym razem też muszę się go pozbyć. Dla siebie. Dla moich córek, ukochanego wnuka i bliskich.

W lutym rozpoczynam chemioterapię. Jednocześnie czekam na zakwalifikowanie do programu innowacyjnej terapii badań klinicznych faz wczesnych. Dla mnie to ogromna szansa, ale też olbrzymie wyzwanie dla mojego organizmu. Już wiem z jakim bólem, osłabieniem i bezsilnością będę musiała się zmierzyć. Boję się o tym myśleć, mówić.

Moja przyszłość jest znowu niepewna, ale nie zamierzam się poddać. Nadal mam ogromny apetyt na życie.

Chciałabym serdecznie Was prosić o wsparcie finansowe na pokrycie kosztów dodatkowych terapii, zakupu środków wzmacniających oraz innych form pomocy, które umocnią moje ciało w tej walce. Bez Waszego wsparcia będzie mi cholernie trudno. Proszę teraz też ze mną bądźcie ❤

Wrzesień przyniósł badanie kontrolne które wypadło lepiej niż to czerwcowe. W wyniku chemioterapii szystkie pięć guzów zaczęło się choć odrobinę zmniejszać. To dobry znak.

Niestety dwa tygodnie później chemioterapia wywołała reakcję alergiczną. Był miesiąc przerwy i zaczynamy z inną chemią. Jej efekty sprawdzimy w styczniu. Do tego zmiana zakrzepowa na mózgu.

Bywają dni trudniejsze ale się nie poddaję. Optymistycznie idę do przodu.