Niestety nastał ten moment, że środki na rehabilitację sie skończyły. Igorek, żeby mieć szansę chodzić potrzebuje rehabilitacji minimum 3 razy w tygodniu. To koszt 3 tysięcy złoty! Do tego dochodzą wizyty i dojazdy do specjalistów, oraz specjalistyczny sprzęt. Są to koszta, które przekraczają nasz budżet. 

Igorek urodził się za szybko, o ponad 3 miesiące. Ważył tyle co torebka cukru. Od pierwszych minut walczył o życie. Wylew w drugiej dobie, retinopatia, anemia z przetoczeniem krwi, sepsa, to tylko niektóre z wcześniaczych powikłań. Potem diagnoza za diagnozą. Mózgowe porażenie dziecięce, padaczka, wada wzroku. 

Od ponad 4 lat prowadzimy nierówną walkę, udaje nam się wyjść na prowadzenie. Syn miał nie siedzieć, nie mówić, nie rozumieć nic co się koło niego dzieje. Ciężka rehabilitacja się jednak opłaciła i Igorek siedzi z podparciem, przyjmuje pozycje czworaczą, chodzi z pomocą sprzętu i drugiej osoby, a buzia mu sie nie zamyka.

Igorka nie definiuje jego niepełnosprawność. Jest on przede wszystkim wesołym i uśmiechniętym chłopcem, który potrafi cieszyć sie z drobnych rzeczy. Zdaje on sobie już sprawę, ze swoich ograniczeń i wie, że tylko ciężka rehabilitacja pozwala mu się rozwijać i żyć bez bólu.