W Gdańsku był piękny i słoneczny listopadowy dzień . Od rana miałam zaplanowane, że pojadę na miasto i załatwię kilka ważnych dla mnie spraw. Było na tyle ładnie, że postanowiłam połączyć przyjemne z pożytecznym i pojechać rowerem.

Każdy kto mnie poznał i zna, wie że rower od zawsze mi towarzyszył, a jazda na nim sprawiała mi wiele przyjemności. Uśmiechnięta , zadowolona i pełna entuzjazmu wsiadłam na swój ulubiony rower.

Nie sądziłam, że 3 dzień listopada 2020 roku, zapamiętam jako jeden z gorszych dni mojego życia...

W drodze powrotnej do domu, w niespodziewanym momencie , w ułamku jednej sekundy straciłam panowanie nad rowerem i upadłam prawą stroną twarzy na chodnik. Momentu upadku, ani tego jak trafiłam na SOR już nie pamiętam.

Po odzyskaniu przytomności na pogotowiu, jeszcze nie docierało do mnie co się wydarzyło, ani to gdzie się właściwie znajduje. W pierwszej chwili pomyślałam, że to pewnie mocniejsze potłuczenie. Nie przypuszczałam, że najgorsze dopiero przed mną...

Uwzględniając rozmiar obrażeń, lekarze uznali, że natychmiast należy przewieść mnie do Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku, na oddział chirurgii szczękowo-twarzowej.

Tam przedstawiono mi rozpoznanie:

- wieloodłamowe złamanie trzonu żuchwy pośrodku , z przechodzeniem szczeliny złamania na prawą stronę,

- rozcięcie okolicy pod nosowej po prawej stronie twarzy,

- całkowite zwichniecie zębów wraz z korzeniami 11, 31,32,41 oraz złamanie korony zębów 12, 13, 21, 22,

- przemieszczenie się zęba 41 i utkwienie jego w szczelinie złamania,

- otwarta rana wargi górnej,

- uszkodzenie nerwu w dolnej części brody,

- liczne otarcia i otłuczenia po prawej stronie twarzy.

Lekarze i pielęgniarki zajmujący się mną na oddziale, nie mogli uwierzyć, że doszło do takiego uszkodzenia podczas jazdy na rowerze. Poziom odczuwalnego bólu

i dyskomfortu- zdecydowanie niemożliwy do opisania słowami.

Jedynie na co czekałam i co poprawiało mi samopoczucie i pozwalało na chwilę odetchnąć to przyjmowanie leku przeciwbólowego Poltram (potocznie tramal), którego dawkowania skrupulatnie pilnowałam. Z dnia na dzień, patrząc w lustro z wyglądu nie przypominałam samej siebie.

Na czwarty dzień mojego pobytu w klinice, zaplanowano przeprowadzenie operacji w znieczuleniu ogólnym. Istniało ryzyko uszkodzenia nerwów twarzy wraz z jej paraliżem. Na szczęście, trwająca około trzy godziny operacja przebiegła pomyślnie.

W czasie zabiegu operacyjnego podjęto następujące czynności chirurgiczne:

- oczyszczono rany wewnątrz ustne z ruchomych fragmentów kostnych i fragmentów zębów,

- usunięto tkwiący w szczelinie złamania ząb 41,

- usunięto zwichnięte i uszkodzone zęby, - ustabilizowano złamanie żuchwy za pomocą dwóch płytek do osteosyntezy ChM i trzech śrubek,

- szycie rany w zakresie przedsionka jamy ustnej, części zębodołowej żuchwy, w zakresie wyrostka zębodołowego oraz szycie u nasady skrzydełka nosa prawego,

- plastyka miejscowa wraz z szyciem ran wargi górnej.

Od dnia wypadku mija już prawie miesiąc czasu. Oprócz walki o powrót do normalności, cały czas zmagam się z problemami związanymi z jedzeniem, piciem oraz mówieniem. We własnym zakresie zorganizowałam oraz pokryłam koszty leczenia rehabilitacji. Z uwagi na zakres uszkodzenia i połamania, czas rekonwalescencji wydłuży się i przeciągnie na kolejne miesiące.

Ze względów estetycznych oraz fizycznych, nie mogę podjąć pracy ani aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym.

Aktualnie jestem po pierwszych konsultacjach w gabinecie stomatologii i implantologii.

NFZ nie obejmuje zakresu mojego leczenia. Cały koszt leczenia, rekonstrukcji oraz konsultacji, jest po mojej stronie.

Szczegółowa wycena kosztów mojego leczenia, dostępna jest w zdjęciach.