Nazywam się Wojciech Sierakowski,mam 72 lata i wspólnie z żoną Reginą Sierakowską,która jest w wieku 69 lat wychowujemy naszą wnuczkę Nadie Sierakowską.

Nadia urodziła się 17.09.2010r. Życie wystawiło ją na próbę od samego przyjścia na świat.

Wnuczka choruje na dziecięce porażenie mózgowe.

Dziecko zostało objęte leczeniem w Poradniach Specjalistycznych: Genetycznej,Metabolizmu Kostnego,Neurochirurgicznej,Kardiologicznej,Okulistycznej,Laryngologicznej oraz Rehabilitacyjnej. Wnuczce po nabyciu umiejętności chodzenia,choroba nie pozwalała na stawianie stóp prawidłowo. Konieczny był zabieg toksyną butolinową,oraz zakup ortez rehabilitacyjnych. Nadia ponadto nosi okulary korekcyjne . Nadusia jest pod stałą opieką neurologa i psychiatry. W 2020r podczas jednej z wizyt u psychiatry usłyszeliśmy kolejna diagnozę - autyzm.

Robiliśmy co w naszej mocy,aby ulżyć jej w każdym cierpieniu i urozmaicić jej dzieciństwo. Uczęszczała na rehabilitacje 2 razy w tygodniu,na muzykoterapię,hipoterapię i alpakoterapię. Mimo wszystkich dolegliwości,byliśmy przekonani,że Nadia będzie w pełni mogła cieszyć się dzieciństwem,nic bardziej mylnego... Wnuczka zachorowała,lekarz rodzinny stwierdził zapalenie płuc. Trafiła do Szpitala w Bełchatowie,skąd została przewieziona do Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Dziecko miało silne ataki duszności,zlecono tomografię komputerową. Po wykonaniu badania,nikt nie spodziewał się takiej diagnozy, Nadia jest ciężko chora, ma guza i wymaga długotrwałego leczenia szpitalnego, które nie zapewnia w 100% powrotu do zdrowia. Przewieziono ją do Centralnego Szpitala Klinicznego w Łodzi,gdzie aktualnie przebywa. Guz,który w sobie nosi,jest wielkości 18cm. Zajmuje jej prawie całą klatkę piersiową. Jest podłączona do respiratora. Po wstępnych konsultacjach wiemy,że guz na chwilę obecną jest nieoperacyjny. Nadia musi przyjąć 9 serii chemii,aby móc go zoperować. Aktualnie jest dopiero po pierwszej serii i mimo bólu i cierpienia jakie jej towarzyszą,stara się walczyć o każdy oddech. Jest przesympatyczną dziewczynką,niezwykle utalentowaną muzycznie. Potrafi pięknie grać na kyabordzie,co sprawia jej ogrom radości. Pozwólmy jej wspólnie rozwijać w przyszłości jej talent i marzenia,zawalczmy o nią..

Zwracam się,wraz z małżonką do ludzi dobrej woli o wsparcie. Nigdy,nikogo nie musieliśmy prosić o pomoc finansową,lecz w tej chwili,musimy zrobić wszystko żeby Nadia wróciła do zdrowia.