Jeszcze kilka dni temu graliśmy razem w karty, przy ich nowym stole zrobionym przez szwagra. Dzieciaki szalały po całym domu. Było dużo śmiechu i radości.

 Rano obudziło nas walenie w okno – to moja bratowa Gosia z Olafem - w piżamach i boso. Olaf płakał, Gosia krzyczała, że dom się pali!

Późniejsze wydarzenia pamiętam jak przez mgłę. Ogień, gęsty dławiący dym, płacz mojego brata. Nigdy nie widziałem go w takim stanie. Ten jego przerażony wzrok- zostanie ze mną na długo.

Z domu zostały zgliszcza. Ale najważniejsze, że żyją.

Franio- ich starszy syn, wciąż nie mówi. Został wyciągnięty przez okno, już w początkach zaczadzenia. Życie uratował mu nasz sąsiad Zdzisek. Nie da się w słowach wyrazić naszej wdzięczności za jego bohaterski czyn!

Czarek z rodziną, póki co, nie chcą mieszkać u nas, bo przez nasze okno widać to, co zostało z ich domu. A dzieci są w zamrożeniu i ogromnym lęku.

Mieszkali tam od niedawna. Byli dumni i szczęśliwi, że po latach mają swoje wymarzone miejsce.

Na budowę domu wzięli kredyt w banku. Niestety ubezpieczenie pokrywa tylko wartość kredytu hipotecznego, a to nie wystarczy na odbudowę, bo większość domu wybudowali dzięki oszczędnościom i pomocy rodziny.

Czarek to mój ukochany brat. Każdy, kto go poznał wie, że to najbardziej bezinteresowny człowiek na świecie. Na co dzień pracuje w rzeszowskim Hospicjum dla Dzieci. To trudna i wymagająca praca. I pomimo tego, odnajduje w niej mnóstwo radości i satysfakcji.

Zawsze on niósł pomoc innym, a dzisiaj sam jej potrzebuje. Koszty odbudowy, wsparcia psychologicznego- są poza naszymi możliwościami finansowanymi. Dlatego zwracamy się do Państwa z serdeczną prośbą o finansowe wsparcie.

Pomóżmy im wspólnie odbudować dom i stanąć na nogi.

Z góry serdecznie dziękujemy za każdą wpłaconą przez Was kwotę. Dzisiaj liczy się każda złotówka.

Wierzymy, że dobro zawsze wraca! I tego Wam z serca życzymy!

Brat Bartek, siostry Ania i Gabrysia wraz z rodzinami.