Najpierw chcę bardzo serdecznie podziękować wszystkim naszym darczyńcom, dzięki którym udało się Sebastianowi i mnie pojechać na upragniony turnus rehabilitacyjny do Głogowa. Taki wyjazd to jest dla nas znalezienie się w innym świecie, wśród uśmiechniętych życzliwych i pomocnych ludzi. Nie ukrywam, że niektóre zabiegi rehabilitacyjne były dla mnie bardzo bolesne, ale z cierpieniem już zdążyłam się oswoić. Ważne, że dają nadzieję na poprawę mojego lepszego funkcjonowania.

 Jestem osobą, która niewiele może sama zrobić. Potrzebuję całodobowej pomocy w funkcjonowaniu: jedzeniu, myciu, ubieraniu się, siadaniu itd. Jedynie będąc już na wózku inwalidzkim mogę odczuwać trochę samodzielności i jechać w wybranym przez siebie kierunku. Poruszanie się za pomocą wózka inwalidzkiego przy mojej zaawansowanej skoliozie i częstym schylaniu się, powoduje, że nie na długo starcza mi siły i chęci w pokonywaniu cierpienia. 

Mądrzy ludzie wymyślili już urządzenia, które takim osobom jak ja są bardzo pomocne. I właśnie marzę o kupnie takiego aparatu, który pozwoliłby mi siedzieć prosto na wózku i ruchem brody sterować wózkiem. Urządzenie jest kosztowne. Cena do końca roku wynosi 20 tys. zł. Po nowym roku będzie drożej. 

Myślę sobie: gdyby znaleźć tysiąc dobrych, chętnych do pomocy osób

i każda dołożyłaby 20 zł to mogłoby się udać. Dlatego ośmielam się Was prosić: pomóżcie! 

Przekażcie proszę moją prośbę swoim znajomym i niech prześlą ją dalej,

a powiedzenie " ziarnko do ziarnka..." znajdzie tu zastosowanie. Przecież marzenia się spełniają, z pomocą Bożą i ludzką, a dobro do człowieka zawsze powraca.

Z góry dziękuję za zainteresowanie się moją prośbą. Wierzę, że dobrych ludzi jest dużo, tylko trzeba do nich dotrzeć. Serdecznie pozdrawiam wszystkich i bardzo dziękuję za wszystko co robicie dla mnie i innych osób potrzebujących pomocy. 

Bóg zapłać! – Kasia