10 grudnia 2019 roku dostałam telefon z samego rana z informacją o wypadku który miał miejsce w moim rodzinnym domu, gdzie doszło do zatrucia czadem. Mama zginęła, a u siostry po 40min reanimacji powróciły funkcje życiowe. Ekspertyza wykazała że prawdopodobną przyczyną tej tragedii była wada wentylacji w piecyku gazowym ogrzewającym wodę. Pogotowie zabrało Monikę męża oraz dwójkę małych dzieci do szpitala. Po wstępnych badania stan zdrowia męża oraz dzieci nie zagrażał życia natomiast z siostrą było gorzej. Po 2 dniach od tego feralnego zdarzenia 12.12.2019 Monika się wybudziła. Był z nią kontakt słowny, jadła posiłki, poruszała kończynami, wiedziała co się wydarzyło i obecnie dzieję. W następnych dniach stan zdrowia siostry stopniowo się poprawiał i lekarz zdecydował o wypisaniu jej do domu. Niestety po krótkim pobycie siostry w domu jej stan nagle zaczął się pogarszać, przestawała reagować, rozmawiać, miała problem z wykonywaniem codziennych czynności. 5.01.2020 zaniepokojony mąż zawiózł siostrę do szpitala w Śremie. Tam lekarze podejrzewali u niej narastającą depresję, zostali oni skierowani do Wojewódzkiego Szpitala Neuropsychiatrycznego w Kościanie. Została przyjęta na oddział po obserwacji 17.01.2020 lekarz prowadzący zlecił wykonanie rezonansu mózgu. Rezonans wykazał uszkodzenie mózgu i stan apaliczny. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że bez stałej rehabilitacji Monika pozostanie właśnie w takim stanie. Niestety do dnia dzisiejszego mamy utrudniony kontakt z siostra, co nas bardzo boli, ponieważ zawsze była osobą, której wszędzie było pełno.

W wypadku straciliśmy mamę a nasze dzieci ukochana babcie, nie chcemy też stracić naszej siostry, a zarazem dzieci nie chcą stracić mamy a mąż żony. W końcu jeszcze tyle lat mają do przeżycia wspólnie.

Pomóżmy wrócić siostrze do tej wspaniałej dwójki dzieci. One czekają na mamę

Starsze siostry

Dorota i Iza