Jak wiecie, Ariczka dostała udaru w sierpniu zeszłego roku. Wtedy na szczęście nie zagrażał on jej życiu. Teraz jest inaczej: 12 lutego udar był rozległy. Pierwszy raz widziałam mojego pieska w takim stanie: nie mogącego utrzymać się na łapkach, przewracającego się, nie mogącego trafić w drzwi, błądzącego po omacku wzrokiem, potrząsającego łebkiem, nie słyszącego. Każdy, kto kocha swoje zwierzątko rozumie, że taki widok może być wstrząsający i rozdzierający serce opiekuna. Wiem, że Arika odejdzie, ale wyobrażałam sobie to zupełnie inaczej: we śnie, spokojnie i jeszcze nie teraz.

Zdecydowałam się zostać na Północy dla niej i dla Hasanki, żeby już nigdy nie gryzły ich kleszcze i żeby przez pół roku miały śnieżną zimę. Ale....niestety wiąże się to z brakiem cywilizacji. To jest miejsce dla zdrowych, zarówno ludzi jak i zwierząt. Dopóki pieski są zdrowe, nie zdajesz sobie z tego sprawy, co cię czeka.

8 miesięcy temu, gdy poszłam z nią do miejscowego weterynarza, pierwsze co usłyszałam to pytanie o wiek i rozważenie uśpienia. Nie muszę Wam mówić, co wtedy czułam! Odebrałaby Arice 8 miesięcy dobrego życia. Od września przecież spacerowała z nami po okolicy i nic nie zapowiadało, że jej stan nagle się pogorszy. Wiadomo, że od razu poszłam z nią do lekarza. I oczywiście usłyszałam to samo, nawet na ścianie wisiała instrukcja przeprowadzania eutanazji!

Wymusiłam na lekarzu zastrzyk p/bólowy i p/wymiotny, a gdy potem nie jadła i nie piła to zawiozłam ją jeszcze raz na tych saniach na kroplówkę, dzięki której trochę "odżyła", a późnym wieczorem nawet zjadła i sporo wypiła.

Mieszkamy w Kittilä. 300km niżej w Oulu jest szpital dla zwierząt, ale niestety nie ma w nim neurologa. Najbliższy w klinice specjalistycznej w .....Vantaa, 20 min od Helsinek. Nasz znajomy border collie miał taki sam rozległy udar w lecie i dzięki pomocy neurologa nadal żyje. Chcę, żeby Ariczka też jeszcze pożyła, a przynajmniej zasięgnąć opinii specjalisty, zrobić rezonans i inne badania, na które wystarczy pieniędzy. Tym samym marzenia o naszym samochodzie odkładam na przyszłość.

Mam zarezerwowaną wizytę na przyszły wtorek i jedziemy nocnym pociągiem z Rovaniemi. Mam już dla nas bilet.

Dlatego potrzebuję Waszej pomocy, bo wiem, że każdy kto poznał Ariczkę od razu ją pokochał i też tak jak ja zrobiłby wszystko, żeby jej pomóc. Każda złotówka ma znaczenie. Ile mi się uda uzbierać, o tyle więcej badań bedę mogła opłacić. Moje oszczędności w tej chwili to 1800 euro, bo niestety pracuję tylko w weekendy. Przeznaczam wszystko, ale to i tak niewiele, bo ceny tu są obłędne.

To jest klinika, do której jedziemy. Możecie sprawdzić ceny:

https://aisti.info/palvelut/paivystys/

Ps. Jeśli do wtorku jej stan pogorszyłby się na tyle, że nie dałaby rady jechać, to zwrócę wszystkie wpłaty.

Dziękuję ❤️❤️❤️