1 czerwca 2021, Dzień Dziecka

Świat obrócił się dla nas do góry nogami. Od tamtego momentu, już nic nie jest takim, jakim było. Nigdy nie spodziewaliśmy się takiego obrotu spraw. To zmieniło nas i nasze życia na zawsze.

To był czas pandemiczny. Rok 2021, środek pandemii.

Mama wracała z pracy. Wspaniała, walcząca zawsze o dobro dzieci, o zwierzęta, o wszystkich najbardziej wykluczonych. Nasza Mama. Super zaangażowana wariatka, dzielna, samotna kobieta - doceniająca, a nieoceniająca. Osoba, wspaniała, cudna.

„Nie masz drobnych, to przecież żaden problem, to ja ci dorzucę, spokojnie damy radę” - czy to były dzieciaki zbierające na lody, czy starsza pani która nie miała na karmę dla pieska. Zawsze taka była względem dzieci i osób starszych.

I nagle - zwykły powrót z pracy. Iwona upada na ziemię, w tamtym momencie 55-letnia kobieta. Reanimują ją przechodnie.

Zatrzymania akcji serca. Pod warzywniakiem. Tak po prostu.

To był upalny dzień. Niestety. Doszło do niedotlenienia mózgu. Werdykt lekarzy - „nic z tego nie będzie”. Wielki szok i trauma. Przecież tylko zasłabła.

Pożegnaliśmy się. Jak nam kazano. Bo rokowania były strasznie słabe, okrutnie i niedające nadziej. Ale. Nie odpuściliśmy. I. Nie odpuścimy. To nasza Mama.

Od czterech lat to widzimy, że Mama się regeneruje. Ośrodki neuro i rehabilitacyjne przynoszą efekty. Jej mózg wykonuje jakieś niemożebne strategie powrotu. Chęć życia i do sprawności. To ona. Nasza Iwona.

Chcemy tym apelem poprosić Was o wsparcie.

Z opcji bycia bezwładnym ciałem leżącym na Oiomie, pod wszystkimi możliwymi urządzeniami podtrzymującymi życie. Ona wraca. Po prostu zajmuje jej to dużo więcej czasu niż zakładaliśmy.

Prosimy Was desperacko o wsparcie.

Dawid, Michalina

i Iwona Lipińscy