Angelinę poznałam rok temu, gdy zgłosiła się do mnie w kryzysie. W maju miną dwa lata, gdy jej mąż niespodziewanie odebrał sobie życie, a ona została sama z dwójką dzieci w wieku 4 i 10 lat.

Tak ogromny cios sam w sobie jest nieludzkim wysiłkiem do udźwignięcia, a do tego codzienność nie szczędzi jej dodatkowych wyzwań.

Ma na swoich barkach samodzielną opiekę i utrzymanie dwójki dzieci. To zadanie znacznie utrudniają jej własne problemy zdrowotne, jak i częste choroby dzieci - jej synek jest astmatykiem. Codziennie zmaga się ze stresem i ogromną odpowiedzialnością. Codziennie też imponuje mi swoją siłą, niezłomnością, odwagą i pokorą, ogromem miłości, jaki dla ma swoich dzieci, serdecznością i ciepłem, które ma dla innych.

Od czasu tragicznej śmierci męża z jednej strony otrzymuje wsparcie osób, na które może liczyć.

Z drugiej - spotkało ją dużo niesprawiedliwości, niezrozumienia, fałszywych oskarżeń, małostkowości, przejawów skrajnego braku wrażliwości i jawnego hejtu. Jest to okrutna odsłona ludzkiej natury, której nadal nie rozumiem.

A mimo to wiem, że ludzie potrafią być inni.

W tym celu zakładam tę zrzutkę.

Chcę pokazać Angelinie, że ludzie potrafią okazać wrażliwość, wsparcie i zrozumienie.

Że nie jest sama.

Że może liczyć na ludzką szczodrość.

Chcę w niewielkim chociaż stopniu ulżyć jej w ogromnej odpowiedzialności, którą dźwiga.

Chcę, żeby mogła we względnym spokoju stworzyć lub znaleźć warunki pracy, które będą dopasowane do realiów życia mamy samodzielnie wychowującej dwójkę dzieci. Które pomogą jej zapewnić byt, ale też pozwolą dojść do siebie po ogromnym wstrząsie, jaki przeżyła.

Liczę na Wasze wielkie serca.

P.S. Załączam artykuł, w którym możecie poznać poruszającą historię Angeliny.

https://premium.polskikosz.pl/psychologia-sportu-1na1-dzien-walki-z-depresja/