''... Krok za krokiem, kolejny krok. Nie zatrzymuj się! Nie poddawaj się! Własne myśli prowadzą ją do przodu.Nerwowo ogląda się za siebie, gdy tylko uda się jej uciec przed jego ogarami, będzie mogła się zatrzymać, ale czy to kiedy kol wiek się skończy?Nawet w nocy już nie sypia w obawie przed odkryciem jej kryjówki.Każdy krok stawia nerwowo, ale zdecydowanie. Weszła do budynku, znajomych twarzy brak, szybko to załatwi i zaszyje się w znanej jej tylko kryjówce. Pisk drzwi zewnętrznych zwrócił jej uwagę, kątem oka zauważyła postać, ale zapach! Znajomy! Spojrzała na podłogę, miodowe sztruksy i krew na nogawce, na butach. To on, to on! Znalazł mnie! Stoi spokojnie, nie rozpoznał mnie? Nie wyczuł? Nie mogę zwracać na siebie uwagi! Oddech opanowany, już wyuczony, wolno wyciągnęła kopertę lekko zagięta i podała urzędniczce, skinieniem głowy potwierdziła wybór, wyliczoną kwotę wysypała na tackę, cicho podziękowała i wyszła, mimowolnie spojrzała na jego twarz, bez wyrazu jakby go tam nie było. Tylko przekroczyła próg urzędu, rzuciła się do biegu...''

Chcesz się dowiedzieć, co będzie dalej?! Założyłam zrzutkę, by wyciągnąć na światło dzienne wszystkie moje zapisane zeszyty, skrawki historii niewydanych, czas to zmienić! By to zrobić, potrzebuję waszego wsparcia.