Czy to w ogóle możliwe? Szkoła podstawowa w Kandongu* jest położona w centralnej Kenii, na gorącym, niemal zawsze bardzo nasłonecznionym terenie. Podczas zajęć sportowych, przerw międzylekcyjnych czy uroczystości szkolnych dzieci spotykają się na zakurzonym placu. Nie mają do dyspozycji boiska, placu zabaw, sali rekreacyjnej, a niemal jedynym "sprzętem rekreacyjno -sportowym" są stare opony lub własnoręcznie zrobione piłki (Od czasu do czasu dzieci otrzymują prezenty, ale sprzęt, którym dysponują jest niewystarczający i szybko się zużywa).

W odpowiedzi na prośbę BRACI ŚW. JÓZEFA (Zgromadzenie lokalne, założone w Kenii) pojawił się pomysł wsparcia tej placówki edukacyjnej w organizacji i budowie placu zabaw i rekreacji. Pragniemy zatem zgromadzić środki, które wystarczą na zakup huśtawek, karuzeli, drabinek, a także podstawowego sprzętu, który umożliwi dzieciom bardziej optymalny rozwój poprzez gry, zabawy i zajęcia sportowe oraz dostarczy im wiele radości w kolejnym Roku Szkolnym. W Kenii rozpocznie się on w styczniu 2018 r.

Na razie to tylko nieśmiałe marzenie dzieci, ale… jeśli TY i ja otworzymy swoje serca - już wkrótce może stać się ono rzeczywistością!

Koszt realizacji naszego projektu to ok. 200 000 szylingów (około 2 000 euro). Bracia zobowiązali się do montażu sprzętu, który pragniemy - jako CHARITY GROUP** - zakupić razem z WAMI dla dzieci z Kandongu***.

* link do Fr. Michael Witte Education Centre na Facebook https://www.facebook.com/Fr-Michael-Witte-Education-Centre-257342031078712

** link do CHARITY GROUP na Facebook https://www.facebook.com/CharityGroupJaworzno

*** list napisany przez brata Timothy

wstępny kosztorys

plac zabaw w Kandongu

Kilka informacji o szkole w Kandongu:

„Szkoła podstawowa w Kandongu, FR. MICHAEL WITTE EDUCATION CENTRE, została założona w 2011 roku. Pierwsza grupa uczniów liczyła zaledwie ośmioro dzieci, którym na początku mogliśmy zaoferować niewiele więcej poza jednym pomieszczeniem dostosowanym do prowadzenia zajęć lekcyjnych. Nie mieliśmy wody ani prądu, ławek, ani materiałów edukacyjnych. Mieliśmy natomiast marzenie, by z dobrą ofertą edukacyjną dotrzeć do wiejskich dzieci, których rodzice utrzymują się głównie z pracy najemnej na polach ryżowych.

Dziś - dzięki wsparciu przyjaciół i pomocy wolontariuszy - w naszej prostej szkole uczy się ok. 200 uczniów. Wiele jest jednak do zrobienia, by zapewnić im minimalny komfort w zdobywaniu wiedzy, by otoczyć należytą troską zwłaszcza najuboższych”.