Pomóż nam dokończyć Muzeum Kultury Bartniczej w Augustowie. Muzeum to wspólny projekt Bractwa Bartnego i spółki Non Profit Bartnicy wsparty finansowo przez Augustowską Miodosytnie. Pracujemy wytrwale aby stworzyć miejsce, które w sposób kompleksowy pokaże idee bartnictwa jak i wyjaśni związane z nim aspekty. Pokaże na czym polega kultywowana przez nas tradycja i na czym polega nasza praca z leśnymi pszczołami. Pokaże, że bartnictwo to nie jest anachronizm ale część naszej tożsamości i sposób na ochronę bioróżnorodności i zachowanie lokalnych ras pszczoły miodnej.

Kim jesteśmy?

Bractwo Bartne powstało w 2013 r. jako grupa nieformalna, w maju 2015 r. zarejestrowaliśmy się w KRS, przybierając formę Fundacji. Od 8 lat działamy na rzecz przywrócenia i promocji tradycji bartniczych lokalnie w Puszczy Augustowskiej, a także szerzej w Polsce i krajach sąsiednich. W 2016 r. byliśmy autorami wpisu bartnictwa na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa. Następnie po uzyskaniu wpisu byliśmy inicjatorami i autorami pierwszych wersji polsko-białoruskiego wniosku o wpis kultury bartniczej na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Wniosek pisany wspólnie z bartnikami z Białorusi, po prawie 3 latach prac, w które włączyły się również inne organizacje, został w 2019 r. złożony przez Rząd Rzeczypospolitej Polski i Republiki Białorusi do Sekretariatu UNESCO w Paryżu. W grudniu 2020 r. mogliśmy świętować sukces, ponieważ wniosek został pozytywnie zaopiniowany i kultura bartnicza stała się elementem Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości, jako zaledwie drugi wpis na tę prestiżową listę złożony z udziałem strony polskiej. Ten sukces był możliwy, ponieważ przez lata konsekwentnie pokazywaliśmy własnym działaniem, że bartnictwo i związana z nim kultura bartnicza, jest głęboko zakorzeniona właśnie w Puszczy Augustowskiej. Jest ona zarazem wspólnym dziedzictwem narodów dawnej Rzeczypospolitej z lat jej największej świetności. Jest to doskonały przykład życia w zgodzie z naturą i przykład zrównoważonego, zgodnego z tradycją, użytkowania terenów leśnych – a takich przykładów nam ostatnio brakuje.  

Czym jest bartnictwo?

Technicznie jest to sposób hodowli pszczoły miodnej, polegający na przygotowywaniu do zasiedlenia przez roje dziupli w drzewach żywych lub w kłodach wyciętych z drzew martwych, następnie wciągniętych na drzewa w formie kłód bartnych. Jest zarazem zestawem praktyk, wyobrażeń i wiedzy dotyczącej pszczoły. Jej zwyczajów, upodobań i zachowań w interakcji z człowiekiem i otaczającą przyrodą. Polega na przekonaniu, że pszczoła najlepiej żyje i rozwija się wysoko nad ziemią, a człowiek nie powinien ingerować w rozwój rodziny pszczelej. Gdy ktoś zapyta nas: Gdzie zaczyna się bartnictwo, a kończy pszczelarstwo?, odpowiemy: Mniej więcej na 4 metrach nad ziemią. W odległych, jak i nie tak bardzo dawnych czasach, barcie zakładane były nawet na wysokości ponad 20 m.

Co zrobimy za zebrane środki?

Za zebrane środki dokończymy ekspozycję sali muzealnej, wykonamy zaplecze sanitarne i uruchomimy strone internetową poświęconą Muzeum Kultury Bartniczej.