Pani Magda straciła dwoje dzieci - najpierw Luizę, niedługo później Dawida. Zarówno jej córka jak i syn zmagali się z uzależnieniem, bezskutecznie podejmując leczenie. 

Dawid trafił do więzienia pod koniec 2017 roku. Jego stan zdrowia uległ pogorszeniu. Nie dostawał leków antyretrowirusowych, które przyjmują osoby zakażone wirusem HIV. Odmówiono mu leczenia w zakładzie karnym. Rozpoczęła się walka o jego życie. 

Pozbawienie wolności to obecnie najostrzejsza kara przewidziana w systemie prawnym w Polsce. W ostatnich dziesięciu latach obserwujemy systematyczny spadek liczby osób pozbawionych wolności, a mimo tego z danych publikowanych przez Centralny Zarząd Służby Więziennej wynika, że wzrosła liczba zgonów skazanych oraz towarzyszy temu zjawisku znaczne zmniejszenie liczby udzielanych przerw w wykonaniu kary pozbawienia wolności. 

Dawid zapłacił wyższą cenę niż tylko utrata wolności - stracił życie. Chciał żyć, błagał o leczenie. Zabiła go bezwzględna i okrutna polityka, stosowana wobec osób najsłabszych, które nie mają możliwości bronić się, którym odmawia się prawa do ochrony zdrowia i życia. Pani Magda wytoczyła sprawę przeciwko Skarbowi Państwa. 

O losach Dawida i dramatycznych próbach ocelenia go można przeczytać tutaj: https://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,28049245,no-i-widzi-mama-dalem-sie-zlapac.html

Pani Magda została sama i jest w dramatycznej sytuacji finansowej. Sama choruje, nie może liczyć na niczyje wsparcie. Potrzebuje środków na leki, spłatę długów i na opłaty związane ze sprawą - koszty ekspertyzy grafologicznej, dalsze opłaty sądowe. 

Każda wpłata pozwoli Pani Magdzie dochodzić sprawiedliwości. Ale nie dotyczy tylko jej syna. To walka o konstytucyjnie zagwarantowane prawo do ochrony zdrowia i życia, o zasady funkcjonowania instytucji państwowych w Polsce, którym wszyscy podlegamy.