Trudno zbierać na dziecięce marzenia, kiedy wokół tyle innych potrzeb. Trudno, ale ucząc się od naszych własnych dzieci, nie chcemy się poddawać, zanim spróbujemy.

Odyseja Umysłu to program edukacyjny, międzynarodowy konkurs i idea, która uczy, że warto marzyć, uczy myślenia w sposób twórczy, samodzielny i nieszablonowy oraz współpracy opartej na otwartości na innych ludzi i ich opinie. „Odyseja to konkurs twórczego rozwiązywania problemów” (odyseja.org).

3 kwietnia kilkoro jedenastolatków – Hania, Irenka, Kamil, Karolka, Madzia, Mikołaj i Olivka z Niepublicznej Szkoły Podstawowej Skrzydła w Lublinie w swojej kategorii zdobyli w Gdyni wicemistrzostwo Polski Odysei Umysłu, uzyskując w ten sposób możliwość reprezentowania Polski w Światowych Finałach, które już niedługo, bo zaledwie za siedem tygodni (24-29 maja 2022) odbędą się w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Samodzielnie, nie korzystając z pomocy z zewnątrz, jedynie we współpracy ze swoimi trenerami wymyślili i opracowali rozwiązanie zadanego przez organizatorów problemu, przygotowując przedstawienie oparte na własnoręcznie wymyślonych: scenariuszu, scenografii, kostiumach oraz konstrukcji z drzewa balsa.

Niestety koszty podróży do USA dla kilkuosobowej drużyny i dwójki ich trenerów są bardzo duże i przerastają nasze możliwości samodzielnego ich pokrycia w tak krótkim czasie. Jako rodzice robimy jednak, co możemy, dlatego nie wahamy się również Was prosić o pomoc. Mamy świadomość, że gdzie indziej wędruje obecnie wszelaka pomoc, również nasza. Ale wierzymy również, tak jak nasze dzieci w trakcie czynionych od września przygotowań do konkursu, że jeżeli się postaramy, zaryzykujemy i uwierzymy, to się uda. Pomożemy spełnić im marzenie, na którego szansę naprawdę ciężko zapracowali. Widzieliśmy, ile poświęcili i ile włożyli wysiłku w przygotowania. Obserwowaliśmy ich rozwój, trudności, z którymi się mierzyli, radości i frustracje, ale nade wszystko byliśmy dumni, że ta wspólna droga tak bardzo ich cieszyła.

I chociaż może wyglądać to na szaleństwo, to za Leopoldem Staffem chciałoby się rzec:

„Bo coś w szaleństwach jest młodości,

Wśród lotu, wichru, skrzydeł szumu,

Co jest mądrzejsze od mądrości.

I rozumniejsze od rozumu”.

Dziękujemy za każdą złotówkę.

Rodzice. I dzieci.