To jest Dawid radosny i uśmiechnięty chłopak.Dawid ma 20 lat i pomimo swojej niepełnosprawności jest ciągle uśmiechniętym , radosnym, opiekuńczym, troskliwym chłopakiem.Jest duszą towarzystwa i wprowadza radość wszędzie tam gdzie się pojawia.Przynajmniej tak było do 26.02 2020 .A potem Nasz świat się zawalił w trzy dni.Z pozoru błache wymioty , doprowadziły do tego że jego stan na dzień dzisiejszy jest stanem wegetatywnym.Przed Nami długa i mozolna droga do pełnej sprawności syna,.Aby zapewnić Mu odpowiednie leczenie a przede wszystkim rehabilitację ,potrzebne są odpowiednie fundusze.Moja sytuacja ,nie jest na tyle dobra aby w pełni mu to zagwarantować. Dlatego zwracam się do państwa z ogromną prośbą o wsparcie i pomoc, jakikolwiek kto może, niech pomoże. A teraz po krótce opiszę zaistniałą sytuację:

26.02.2020 Dawid zaczął wymiotować,więc następnego dnia pojechałam z nim do lekarza.który po zbadaniu przepisał leki ,kazał zastosować dietę i w razie gdyby objawy nie ustąpiły,kazał jechać do szpitala ( dostałam skierowanie)

W związku z tym, że nie było poprawy,28.02.2020 pojechałam z synem na SOR.Pielegniarka wzięła owe skierowanie i Nas zarejestrowała.Lekarz który Nas przyjmował,zlecił badania krwi i po uzyskaniu wyników zlecił dwie kroplówki nawadniające i lęk przeciwwymiotny dożylnie.Po tych zabiegach odesłano Nas do domu z zaleceniami przyjmowania zapisanych leków.Nastepnego dnia wróciliśmy na SOR , gdyż w dalszym ciągu nie było poprawy, pomimo stosowanych leków, a wręcz przeciwnie,stan Dawida się pogorszył ( zwymiotował fekaliami).Po zarejestrowaniu i przeprowadzeniu tym razem wnikliwych badań, okazało się że Dawid ma niedrożność przewodu pokarmowego Od tego momentu wszystko potoczyło się błyskawicznie..... został przyjęty na oddział a po niespełna dwóch godzinach był już na stole operacyjnym,to było 01.03.2020.

Następna operacja 06.03 2020 związana z powikłaniami po pierwszej.

09.03.2020 doszło do nagłego zatrzymania krążenia i od tego czasu do 07.04.2020 syn przebywał na OIOM-ie podłączony do respiratora i wprowadzony został w stan śpiączki farmakologicznej (w między czasie przeszedł jeszcze trzy operacje) . Niestety od dnia wybudzenia , nie ma z synem kontaktu.W związku z zaistniałą sytuacją, pragnę zapewnić synowi jak najlepsze leczenie i rehabilitację,co wiąże się niestety z kosztami i tutaj wielka prośba do Was kochani o wsparcie, jakkolwiek możecie to pomóżcie,czy to finansowo,czy dobrym słowem,czy informacją,czy modlitwą.Niech każdy wybierze dogodną dla siebie formę pomocy.Pomóżcie Dawidowi "stanąć na nogi"

Będziemy Wam wdzięczni z całego serca.Za wszelką pomoc serdecznie dziękujemy. Niech Bóg Wam błogosławi.