Cześć, tu Emilia. 

Jestem osobą transpłciową, w trakcie medycznej tranzycji. Do tej pory starałam się radzić sobie sama – część z Was może mnie kojarzyć z działań aktywistycznych, demonstracji, warsztatów, czy z anteny radiowej. Pracowałam edukacyjnie, wsparciowo, prowadziłam grupy wsparcia w Fundacji Trans-Fuzja, pracowałam w hostelu interwencyjnym LGBT. Działanie na rzecz własnej społeczności było dla mnie zawsze ważnym celem. Poznawałam wiele trudnych historii osób trans, podobnych często do mojej, ale o sobie wolałam myśleć jako o osobie, która wsparcia udziela, a nie się po nie zwraca.

Dziś jednak sama potrzebuję wsparcia – i to niełatwe dla mnie słowa.

Niedawno z dnia na dzień straciłam pracę w gastronomii. Umowa-zlecenie, niska stawka, brak oszczędności – pewnie wiele z Was zna ten scenariusz. Niestety, ten kryzys przyszedł akurat w momencie, gdy mam przed sobą kolejne wydatki na tranzycję – medyczną i prawną – a także potrzebuję wsparcia terapeutycznego po niedawnym kryzysie psychicznym.

To, co miałam odłożone na tranzycję i terapię, musi teraz iść na codzienne przetrwanie: czynsz, jedzenie, rachunki. Budżet topnieje, a ja próbuję nie stracić gruntu pod nogami.

Dlatego zwracam się do Was z prośbą o pomoc – finansową, ale też o podzielenie się tą zrzutką dalej.

Wiem, że szukanie nowej pracy zajmie trochę czasu. Chciałabym uniknąć powrotu do kilkunastogodzinnych zmian na zmywaku. Zamiast tego chciałabym wrócić do pracy, która daje poczucie sensu, a przy okazji przydaje się mojej społeczności –  i zająć się działaniami edukacyjnymi. Ale żeby móc do tego dojść i rozkręcić takie działania, potrzebuję Waszego wsparcia w tym przejściowym, trudnym momencie.

Oto, jakie wydatki chciałabym pokryć ze środków ze zrzutki:

– wykupienie recepty na leki, które przyjmuję w ramach hormonalnej terapii zastępczej (500 zł)

– wykupienie innych leków, które przyjmuję (100 zł)

– opłacenie badań kontrolnych i kolejnej konsultacji endokrynologicznej (500 zł)

– opłacenie opinii psychiatrycznej potrzebnej do sądowego uzgodnienia płci (200 zł) i opłaty sądowej (100 zł)

– osiem sesji psychoterapii – jestem dosyć świeżo po kryzysie zdrowia psychicznego i jestem świeżo po kryzysie i potrzebuję wsparcia ze strony sprawdzonej terapeutki, której ufam (2000 zł)

– opłacenie kolejnego czynszu za mieszkanie – by mieć dach nad głową dla siebie i Gałgana, mojego kota (2200 zł) i regularnych wydatków takich jak abonament czy karta miejska (400 zł)

Nie szukam luksusów – chcę tylko odzyskać stabilność, kontynuować leczenie i dać sobie szansę na życie w zgodzie ze sobą.

Każda, nawet najmniejsza kwota naprawdę robi różnicę. Dziękuję za wszystko – za wpłatę, udostępnienie, dobre słowo.

Będę wdzięczna za każdą kwotę, jaką uda Wam się mnie wesprzeć.

Dzięki,

Emilia