To był maj i pachniała Saska Kępa, a ja nie wiedziałam, że tego popołudnia moje życie zmieni się w ciągu jednej sekundy. Kiedy wracałam na rowerze z biblioteki potrącił mnie cofający samochód – należący do popularnej firmy zajmującej się przewozem osób. Doznałam rozległego urazu prawego kolana. W wypadku złamaniu uległa kość piszczelowa, zostało zerwane więzadło ACL oraz nastąpiło pęknięcie łąkotki. Tego majowego dnia jeszcze tego wszystkiego nie wiedziałam. Gdy zabrało mnie pogotowie byłam dobrej myśli. W szpitalu nie zrobiono mi wszystkich potrzebnych badań, wsadzono całą nogę w gips i odesłano do domu ze skierowaniem do ortopedy, który miał mnie skierować na rezonans. Póżniej kolejni lekarze nie zdecydowali się mnie operować, po zdjęciu ortezy trafiłam do szpitala w Otwocku na długotrwałą i bolesną rehabilitację. W międzyczasie okazało się, że cierpię na algodystrofię, która pojawiła się jako powikłanie po złamaniu i unieruchomieniu nogi i nie odpuszcza.

Od blisko 9 miesięcy walczę o powrót do sprawności, ale niestety rehabilitacja okazała się nie być skuteczna mimo, że była bardzo długa oraz kosztowna. Być może czeka mnie jeszcze operacja i proces rehabilitacji rozpocznie się na nowo. 

Tęsknię za moim dawnym życiem. Bardzo chciałabym wrócić już do pracy w szkole, do moich wspaniałych uczniów i nauczycieli, z którymi pracowałam. Obecnie jestem na zasiłku rehabilitacyjnym, z OC kierowcy otrzymałam jedynie jednorazową wypłatę – 6 tysięcy, które rozpłynęło się w oka mgnieniu. 

Potrzebuję pieniędzy na dalszą rehabilitację, ćwiczenia na basenie. W zasadzie jeśli dłużej nie będę pracować, pieniądze będą mi potrzebne także na codzienne opłaty.

Dlatego proszę Was o wsparcie.

Będę wdzięczna za każdą pomoc, która przybliży mnie do sprawności i sprawi, że maj znów dla mnie zakwitnie 😊