To nie jest wielka inwestycja, ani luksusowy projekt. To mały, wiejski domek, który przez lata stał i niszczał, aż wreszcie prawie nic z niego nie zostało. Został rozebrany kawałek po kawałku przez męża mego. Każda belka, każda cegła i każda dachówka, zdjęta rękoma człowieka, który wie czym jest praca i nadzieja. Człowieka, który jest moim najlepszym przyjacielem i wyjątkowym partnerem w tej wspólnej drodze do wymarzonego domu.

Ostatni rok to czas nieustających prac rozbiórkowych i porządkowych. Czas pracy nad domem i poza domem, by móc w tym wszystkim żyć jak najnormalniej. Najnormalniej dla nas i chłopaków, synów najwspanialszych.

Potrzebujemy dachu nad głową. Potrzebujemy własnego miejsca. Potrzebujemy niezależności.

Wciąż spłacamy kredyt, a przed nami kluczowe etapy, takie jak dach, okna, drzwi i instalacje, czyli to, co pozwoli nareszcie nazwać ten budynek domem. Nie zbieramy na luksus. Zbieramy na to, by móc zamieszkać. Marzymy o ścianach i podłogach. O suficie, wodzie we własnym kranie i ciepłym miejscu.

Jeżeli chcesz i jeżeli możesz- będziemy wdzięczni za dołożenie cegiełki. Każda wpłata to kawałek bliżej do schronienia, które budujemy z sercem.

Dziękujemy z całego serca za każde wsparcie, udostępnienie i dobre słowo.

Z wdzięcznością

Aga i Tomek