Po ponad 2 latach podróżowania po Tanzanii myślałam, że widziałam już dużo biedy. Ale kiedy nauczycielka z naszej szkoły zaprowadziła mnie do domu jednej z uczennic,  kompletnie mnie zamurowało.

Szałas z patyków i błota, bez podłogi, bez prądu, bez wody,  postawiony na zboczu jednej z naiwyzszych gór w Tanzanii. To jest dom i schronienie dla 7 osobowej rodziny. I nie byłoby to takie przerażające jeśli byłoby to na gorącym Zanzibarze, ale w tym rejonie temperatura w nocy spada do około 10stopni C, a częste deszcze, wilgoć, mgła i chłód o poranku dają się we znaki znaczna część roku. Sama tego doświadczyłam mieszkając w “normalnym” domu, spałam w skarpetkach i pod grubym kocem, a ubrania schły kilka dni.

  Ale dopiero gdy wróciłam do zimnej i deszczowenj Irlandii, włączając ogrzewanie i pijąc gorącą herbatę pod kocykiem zrozumiałam cały dramat tej rodziny. Oni nie mają okien aby zamknąć przed deszczem,suchych ubrań do przebrania i ogrzewania, gdy zimno. Trudno im nawet rozpalić ogień z wilgotnych patyków, aby się ogrzać i ugotować ciepłą herbatę ( często brakuje im nawet ryżu lub mąki kukurydziane aby ugotować posiłek ). Wyobraźcie sobie zmoknąć, wrócić do zimnego domu i w tych mokrych ubraniach położyć się spać i rano znów założyć mokre buty, bo to są jedne jakie masz. Iść rano do szkoły bez śniadania, nawet bez kubka ciepłej herbaty.

Masz tylko 4 latka i na imię Abigail.

Dlatego postanowiłam, że kolejny raz zostanę św. Mikołajem. Mam nadzieję, że z waszą pomocą zbudujemy dom dla małej Abigail i jej rodziny. Będą to tylko ściany, podłoga i dach, ale dla nich to pałac.

I cud, o który modlą się każdego dnia.

Proszę,  nie bądź obojętny i pomóż zanim zacznie się kolejna pora deszczowa. 

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o moich działaniach w Afryce to zapraszam na stronę na FB https://www.facebook.com/RazemLepiejSalama?