Panią Gabrysię „spotkałem” kilka tygodni temu. Cudzysłów, nie jest użyty tu przypadkowo, ponieważ panią Gabrysię spotkać można tylko w jej malutkim mieszkaniu. Kobieta, nie z własnego wyboru całe dnie spędza w łóżku, a jej jedynym ekranem… jest okno. Otwór na świat, który kilka tygodni temu wymieniliśmy - było pęknięte, stare i nawet nie dało się go otworzyć. Dodatkowo nie było żadną barierą dla zimnego wiatru.

Pisałem Wam o tym, a dziś nie wracam do Was by zbierać pochwały za wymianę okna - bądźmy poważni.

Pani Gabrysia ma 61 lat. Kobieta cierpi na padaczkę, ma chory kręgosłup i ogromne problemy z płucami. Nie ma nikogo, absolutnie nikogo poza opiekunką, która przychodzi jej pomóc z podstawowymi czynnościami. Dziękuję jej za pomoc i walkę o kobietę. 

Dochód Pani Gabrysi to 1000 zł miesięcznie. Oprócz dochodu są opłaty, które wszyscy znamy: prąd, woda, gaz i czynsz. Zostaje na leki i… na nic więcej. I tak od miesiąca do miesiąca, byle przetrwać. Nowe okno było dla Pani Gabrysi czymś wyjątkowym, niesamowitym - niech najlepszym opisem będzie fakt, że po wymianie otrzymałem sms od opiekunki, który składał się tylko z dwóch słów: „jest szczęśliwa”. Chyba nie trzeba nic dodawać.

Pani Gabrysia ma jedno, ostatnie marzenie. Chciałaby opuścić swoje mieszkanie i nikt tu nie marzy o przeprowadzce, a o… ławce w parku, nasłuchiwaniu ćwierkania ptaków i zapachu trawy. 

Czytacie to? To jedyne marzenie Gabrysi. My pędzimy, a ktoś obok nas marzy by móc usiąść na ławce w parku i być szczęśliwym.

By zrealizować marzenie potrzebny jest koncentrator tlenu, lekki, przenośny, mobilny. 

Skonsultowałem model koncentratora dla Pani Gabrysi (Kingon P2) koszt 7499 zł. 

Zaczęła się wiosna i wszystko budzi się do życia.

Wiecie co? Ja to tu tylko zostawię.