[English version below]

Nazywam się Aga i mam ten przywilej, że używam imienia, które nadano mi tuż po narodzinach.

Osoba, dla której zbieramy pieniądze, o formalne zatwierdzenie prawdziwego imienia wciąż jeszcze zabiega (w Polsce trzeba pozwać swoich rodziców, aby uzyskać zmianę identyfikacji płci w dowodzie).

Ten ktoś to transpłciowy mężczyzna, którego siła w walce o siebie stała się źródłem siły dla mnie i wielu osób. Pokazał nam, że można żyć pomimo czekania na bycie sobą – pod warunkiem, że podejmuje się działanie. Po latach zmagań z dysforią zdecydował się na terapię hormonalną, teraz czeka go mastektomia.

Może to wiesz, a może nie – terapia hormonalna i operacje korekty płci są terapią ratującą życie, bo redukują dysforię, której dotkliwość nie sposób opisać.

Sytuacja osób transpłciowych w Polsce jest wyjątkowo trudna. Spotykają się z hejtem, odrzuceniem i niezrozumieniem. Muszą płacić z własnej kieszeni za badania, leki, operacje. Wyzwania te, nawet bez dysforii, są ponad siły.

Mastektomia, na którą zbieramy, będzie kosztować 22 tysiące złotych. Po niej nastąpią badania, leki, opatrunki, dojazdy do innego miasta na wizyty kontrolne... Dalej jest już „tylko” terapia hormonalna, która będzie trwać przez całe życie.

Tyle że o to życie mój przyjaciel nadal walczy. Jest niezwykłym człowiekiem. Proszę, pomóż mi go tu zatrzymać.

Jeśli chcesz poznać jego historię, czuj się zaproszonx do świata Nadii/Kaia.

Niecałe 30 lat temu na świat przyszła dziewczynka o imieniu Nadia. Jej ciało było jak pudełko, w którym nic do siebie nie pasowało: tu coś wystawało, tam czegoś brakowało, a cienkie i długie kolce boleśnie wbijały się od środka w jego zawartość.

Do szkoły chodziła ubrana w sukienki z falbankami. Nienawidziła ich, ale nosiła je ze względu na mamę, która lubiła oglądać ją w dziewczęcych strojach. Im Nadia była starsza, tym bardziej miała potrzebę spróbowania czegoś innego. Zaczęła nosić męskie ubrania i – po ciężkich bojach toczonych z mamą – ścięła włosy. Jej radość była niewyobrażalna. Ktoś mógłby powiedzieć – no dobra, ale to tylko włosy. Dla kogoś być może tak, ale nie dla Nadii. Niestety mimo nowych ubrań i fryzury pudełko nadal dotkliwie uwierało.

Czas studiów i przeprowadzka do dużego miasta wydawały się szansą na lepsze życie… Nadia nareszcie nie musiała tłumaczyć się z tego, że lubi spodnie, samochody i majsterkowanie. Mijały lata, a pytanie o niewłaściwe pudełko wciąż ją dręczyło. Miała wrażenie, że nigdzie nie pasuje, a skoro jest takim dziwolągiem, to może w ogóle nie powinna istnieć. Zdarzało się nawet, że nosiła przy sobie mały nożyk, którego używała, żeby nacinać sobie skórę. Upływ ciemnobordowego płynu sprawiał, że choć przez chwilę ból stawał się znośny. Nie mogła jednak już dłużej tak żyć.

Zaczęła czytać artykuły naukowe, szukać informacji, rozmawiać z ludźmi, którzy czuli podobnie. Minęło sporo czasu, zanim był gotowy nazwać po imieniu doświadczenie niepasującego pudełka. Dysforia płciowa to ból i frustracja spowodowana rozdźwiękiem między płcią odczuwaną a tą przypisaną przy urodzeniu. Kai jest mężczyzną, ale inni widzieli w nim kobietę. Tylko kilka razy ktoś zwrócił się do niego „proszę pana”. W takich sytuacjach jego ciało ogarniało kojące ciepło. Teraz już wiedział, dlaczego. Zrozumiał też, że jego mózg mówi coś innego niż budowa ciała i dokumenty. Sedno tkwi w tym, że nie trzeba zmieniać umysłu, a jedynie pomóc ciału stać się takim, jakim powinno być.

Kai jest mężczyzną, ale jego ciało wciąż uczy się nim być. Maskulinizująca terapia hormonalna wspiera go w tej podróży, ale nie wszystko można osiągnąć dzięki lekom. Kaia czeka mastektomia, która jest kolejnym krokiem ku wyzwoleniu z opresyjnego pudełka i mroków dysforii.

Jeśli chcesz więcej dowiedzieć się na temat tranzycji, podajemy sprawdzone źródła wiedzy:

www.tranzycja.pl

www.transfuzja.org

www.grupa-stonewall.pl/wsparcie/dla-rodzicow

***

My name is Aga, and I have the privilege to use the name given to me after birth.

The person for whom I am raising money is still striving for an official approval of his true name (in Poland, you have to sue your parents to get your gender changed on your ID card).

He is a transgender guy whose strength in fighting for himself has become a source of strength for me and many. He has shown us that you can live life despite waiting to be yourself — provided you take action. After years of dealing with dysphoria, he decided to undertake a masculinizing hormone therapy, and now he is facing a mastectomy.

Maybe you know it, maybe you don't — hormone therapy and gender-affirming surgeries are life-saving as they reduce gender dysphoria, the harshness of which is beyond words.

Transgender people in Poland are in a very vulnerable situation. They are subject to hate, rejection and misunderstanding. They have to pay for all medical examinations, medication and surgeries out of their own pocket. Even without dysphoria, these challenges seem beyond any human strength.

His mastectomy will cost 22,000 PLN (above 5,000 €) and it will be followed by medical examinations, check-ups in another city, medications, and bandages... And then there is "just" the hormone therapy left — a therapy that will extend throughout his whole life.

The thing is, he is still in the struggle for life. He is an exceptional person. Please, help me hold him here with us.

If you wish to discover his story, feel invited into the world of Nadia/Kai.

Less than 30 years ago, a girl named Nadia was born. Her body was like a box where nothing fit together: something was sticking out here and there, something was missing, and inside, thin and long spikes penetrated its content.

She would go to school wearing frilly dresses. She hated them, but she tried to please her mum, who enjoyed seeing her in girlish outfits. The older Nadia got, the stronger the need she felt to try something different. She took up menswear and – after huge battles with her mother – she cut her hair. What a joy it was. Someone might say — come on, it's just a haircut. It may be nothing for some, but for Nadia it was not. However, in spite of her new clothes and hair, the box still hurt.

Once she got into the university, she moved cities which seemed like a chance for a better life. She finally didn't have to justify why she liked trousers, cars, and woodwork. The years went by, but she kept asking herself about the mismatched box. It became even more visible to her that she didn’t fit. She felt like a complete freak. She wondered if she should exist at all. She would even carry around a small knife to cut her skin. The flow of the crimson fluid made her pain more bearable, but just for a short while. She could no longer live like this.

She started to read research papers, look for information, and talk to people who felt the same way. It took quite some time before he was ready to name what the experience of living in a mismatched box really was. Gender dysphoria is a sense of pain and frustration caused by discrepancy between one’s gender identity and one’s sex assigned at birth. Kai is a man who is seen as a woman by others. However, it happened a few times that someone called him “sir”. In these moments, a soothing warmth overwhelmed his body. Now he understood why. His brain was saying something different from his body and documents. The thing is, you don't have to rewire your mind, just help your body become the way it should be.

Kai is a man, but his body is still learning to be one. Masculinizing hormone therapy supports him in that journey. This being said, not everything can be achieved through medication. Mastectomy is the next step towards a liberation from the box that binds him, and from the abyss of dysphoria.

If you wish to learn more about trangender and gender transition, below are a few trusted resources:

www.transwhat.org

“Standards of Care for the Health of Transgender and Gender Diverse People, Version 8”, International Journal of Transgender Health, Volume 22, Issue 1 (2022), S1–S259, source: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9553112/.