Czy myślicie Państwo, że przed sobotnim wyjazdem do Ukrainy moglibyśmy poprosić o pomoc jeszcze raz? 

Wszystkie pieniądze ze zrzutek wydajemy zgodnie z ich celem. Zwykle w stukilkudziesięciu procentach, bo wpłacają Państwo również na konto. 

Żeby to wszystko wozić, musimy jednak kupić też paliwo i utrzymać jakoś nasze zupowe Iveco i całą wożącą „Zupę” flotę na polskich i ukraińskich tablicach, w której średnia wieku aut to kilkanaście lat. 

Może Państwo uznają, że prosimy o zbyt wiele, nie dość, że o pieniądze na towar, to jeszcze o pomoc w transporcie, ale prawda jest taka, że my sami jako Zupa nie mamy nic, nie otrzymujemy żadnego wsparcia instytucjonalnego. Działamy tylko dzięki środkom wpłacanym na zupowe konto przez ludzi, którzy uważają, że to, co próbujemy robić jest warte ich pieniędzy. A koszty oddolnego dostarczania zindywidualizowanej pomocy do konkretnych rąk w tej chwili przekraczają nasze możliwości. 

Samo paliwo na poprzedni transport pięciu ton pomocy dla żołnierek, z Sopotu aż pod linię frontu w południowej Ukrainie, kosztowało ponad 9 tysięcy złotych. Orientacyjna odległość do Mikołajowa jest z Sopotu prawie taka jak do Rzymu. 

Przejechaliśmy od początku wojny dziesiątki tysięcy kilometrów. 

To oznacza wymiany olejów, filtrów, niezbędne przeglądy i naprawy Chcielibyśmy też opłacić naprawę samochodu podarowanego nam przez Vitaliia dla wojska Ukrainy, które zawieziemy, żeby pomagało służbie bezpieczeństwa Chersonia w docieraniu tam, gdzie dotrzeć bardzo trudno. Nie trzeba wiele, ale musi jeździć.

Nie dajemy już rady. A bardzo byśmy chcieli. 

To niewdzięczny temat. Nie można dostać za to zdjęcia szczęśliwej żołnierki ani uśmiechniętego dziecka. Ale może znajdzie się wśród Państwa choć troszkę osób, które będą mogły pomóc mimo to. 

Z góry bardzo serdecznie dziękujemy i za wpłaty i za udostępnienia.