Witam, jestem Kasia, pochodzę z niedużej wioski w woj. ŁÓDZKIM. Z mężem poznaliśmy się 15lat natomiast 10lat temu stanęliśmy na ślubnym kobiercu. Początkowo mieszkaliśmy z jego rodzicami mając do wspólnej dyspozycji kuchnię i łazienkę oraz swój pokój. Potem na świat przyszedł nasz pierwszy syn Damian który obecnie ma 9lat. Z jednym dzieckiem było tam ciasno ale szczęśliwie. Później zaszłam w kolejną ciążę i mąż postanowił wyremontować górę tego domu. I tak powstał nasz azyl ze swoją kuchnią, łazienką oraz dwoma pokojami z czego jeden był nasz a drugi dzieci. Jednak niespełna 3lata temu podjęliśmy decyzję o budowie własnego niedużego domku (jest on na zdjęciu). To była trudna decyzja ale wiedzieliśmy że dzieci będą rosnąć i potrzebować własnej przestrzeni do życia, nauki i prywatności. Uzyskaliśmy zdolność kredytową i zaczęliśmy swoją przygodę i spełnianie marzenia. Jednak batdzo szybko los zaczął rzucać nam kłody pod nogi. Najpierw z wzrostem cen materiałów które po podliczeniu nijak mają sie na ten moment do kosztorysu utworzonego w celu wziecia kredytu. Potem zmarł tata męża który bardzo nam pomagał przy budowie. Następnie inflacja sprawila ze koszty oplat miesiecznych naszego kreytu wzrosły o ponad 100%. W miedzyczasie zaszlam w kolejną ciąże (dzis Jaś ma juz 1,5roku). Niestety to co dzieje sie w koło sprawiło ze musialam podjac sie nowej pracy. I mimo ze oboje pracujemy na pełny etat i pobieramy pomoc na dzieci w formie 500+ to ciezko nam powiazac koniec z końcem. Do konca roku mamy narzucony termin odbioru domu, natomiast pracy do ukonczenia oraz materiałów potrzebnych do tego jest jeszcze od groma. Poniewaz nie stac nas na zatrudnianie firm, mąż robi wszystko po godzinach pracy i w kazdej wolnej chwili własnoręcznie. Kredyt opiewa na sumę prawie 300tys zl do splaty w przeciągu 30lat. Miesięczna rata to prawie 2500zl z czego ok 200zl to tylko spłata kapitału a reszta to odsetki... Nie daje mi spokoju to ze przez tak wysokie oplaty nie moge sobie pozwolic na to zeby dac dzieciom szczesliwe dzieciństwo i choć raz w roku pójść z nimi chocby do kina czy do zoo... Nawet nie zdają sobie z tego sprawy osoby które nie mają takiego problemu jak ciezko jest spojrzeć dzieciom w oczy i odmówić obozu harcerskiego czy jakiś dodatkowych zajęć. Jak ciezko jest powiedzieć przepraszam bo bardzo chcialabym zebys mogl synku cbodzic na piłkę czy basen a Ty córeczko na taniec ale nas na to po prostu nie stać... Stąd pomysł na założenie tej zrzutki. Jeśli kogokolwiem urażam wiedząc że są ludzie którzy mają gorzej to przepraszam. Nie liczę na duże wsparcie i poparcie mojej zrzutki ale wiedzcie że za każdą symboliczną złotówkę bardzo dziękuję w imieniu swoim i całej mojej rodziny. Chciałbym zyc normalnie przeznaczajac srodki ktore wplacam na spłatę kredytu na rozwoj swoich dzieci i pomoc innym.