28 maja 2024 spłonął nasz dom I Wasz, bo wielu z Was w nim było. Wraz z nim spłonęły wszystkie nasze marzenia.

Nazywam się Jacek Karaban. Kilka lat temu zmarł mój tata. Postanowiłem wtedy zmienić swoje życie. Zdecydowałem, że zamieszkam na polskiej wsi i będę prowadzić tam małe ekologiczne gospodarstwo. Odnalazłem swoje miejsce w małej miejscowości Anastazewo.

Od ponad dwóch lat wykańczałem tam dom. Kosztowało mnie to dużo zdrowia, nerwów, nieprzespanych nocy i sporych nakładów finansowych. Nie zdążyliśmy się nawet nim nacieszyć, bo mieliśmy się do niego dopiero wprowadzać.

Byłem zdeterminowany, chciałem stworzyć miejsce rodzinnych spotkań. Marzyłem, by zapraszać rodzinę i przyjaciół na niedzielne obiady i święta. Pić w kuchni kawę z moją mamą i cieszyć się, że jest. Jeść ulubiony jabłecznik cioci. Chciałem, by za kilka lat odwiedzały mnie tam dzieci z wnukami. Wiedziałem już na jakim drzewie powiesimy karmnik dla ptaków i zbudujemy drewniany domek. Chciałem siać warzywa w ogródku i codziennie sprawdzać czy coś urosło. Chciałem tam po prostu mieszkać.

Wystarczyła chwila, by cały nasz wysiłek pochłonął ogień, a moje serce rozbiło się na tysiące kawałków. Teraz zamiast wymarzonego domu mamy śmierdzącą spalenizną zgliszcza. Spłonęło dosłownie wszystko na naszych oczach.

Musimy przede wszystkim uprzątnąć pozostałości po pożarze, a następnie zbudować nowy dom. Do jesieni musimy zdążyć zamknąć cały budynek przed deszczami i odpowiednio go zabezpieczyć. Nie mamy już na to wystarczających środków. Dom, jaki spłonął był naszym domem marzeń i zainwestowaliśmy w niego dorobek życia. Jest mi z tym ciężko, ale proszę Was o pomoc w uprzątnięciu resztek po naszych marzeniach oraz ich odbudowie.