Zbiórka na tablice upamiętniające naszych Kolegów - Himalaistów Piotra Kalmusa i Andrzeja Samolewicza. Tablice umieszczone zostaną przy Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach.

Tablice o wymiarach 30 x 35 cm każda, zaprojektowane i wykonane przez Profesora ASP Karola Badynę.

PIOTR KALMUS 1.05.1955 – 10.07.1985

Urodził się w Krakowie, gdzie ukończył Wydział Mechaniczny na Politechnice Krakowskiej.

Z górami zetknął się poprzez Studenckie Koło Przewodników Górskich w Krakowie. W 1973 roku ukończył kurs skałkowy w Klubie Wysokogórskim-Kraków i Szkołę Taternictwa w „Betlejemce” na Hali Gąsienicowej. Od tego czasu prowadził działalność górską latem i zimą w Tatrach Polskich i na Słowacji, stopniowo poznawał inne góry świata: Riłę i Piryn (1974), Alpy Bawarskie (1976) , Bergel (1977), Alpy Francuskie, rejon Chamonix (1978) Pamir (1979) – m.in. wejście na Pik Lenina 7134 mnpm, , Kaukaz Zachodni (1980) Dolomity (1984) Taternik Zwyczajny i Instruktor w Klubie Wysokogórskim – Kraków, szkolił zarówno w KW-Kraków jak i w Centralnym Ośrodku Szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu „Betlejemka” w Tatrach, brał również udział w organizacji szkolenia taternickiego dla turystów kwalifikowanych w Komisji Turystyki Górskiej PTTK i współpracował z Komisją Szkolenia PZA.

Od 1977 był członkiem Grupy Beskidzkiej GOPR, gdzie działał nie tylko jako ratownik, przewodnik psa lawinowego i instruktor narciarstwa, lecz również na polu organizacyjnym, m.in. biorąc udział w pracach nad przygotowaniem tekstów Ustawy o Kulturze Fizycznej. Interesował się sprawami bezpieczeństwa i sprzętu wspinaczkowego, uczestniczył w pracach Komisji Sprzętowej PZA.

Był jednym z współzałożycieli Klubu Wysokogórskiego w Jastrzębiu Zdroju, jego wiceprezesem i trenerem. W 1985 roku uczestniczył w przygotowaniach i w wyjeździe zorganizowanym przez KW-Kraków na Południowo Wschodni Filar Nanga Parbat 8125 mnpm. Zginął 10 lipca porwany przez lawinę podczas ataku szczytowego. Po akcji zorganizowanej przez uczestników wyprawy został przetransportowany do bazy na wysokości 3800 mnpm i tam pochowany…

Piotr zawsze był duszą towarzystwa – dowcipny, uśmiechnięty, otwarty, śpiewał, grał na gitarze, skrzypcach i flecie.

ANDRZEJ SAMOLEWICZ 1949 - 2024

Przez ponad 50 lat wspinał się w różnych górach świata i prowadził szkolenia. Uczestniczył w wielu wyprawach, między innymi w Tatrach, Alpach, Kaukazie, Dolomitach, w Pamirze (Pik Komunizma 7495 mnpm, Pik Czetyrioch 6380 mnpm, 4A, Pik Korżeniewskiej 7105 mnpm), Hindukuszu (Kishmikhan 6755 mnpm), Tień Szań (Chan Tengri 7010 mnpm), Himalajach (Gangapurna 7455 mnpm, Janu 7710 mnpm próba zimowa ,  Nanga Parbat 8125 mnpm – latem i zimą, Makalu 8483 – próba zimowa).

Macierzystym klubem Andrzeja był Krakowski Akademicki Klub Alpinistyczny, ale ze względu na wielopłaszczyznową działalność należał także do Klubu Wysokogórskiego - Kraków i Klubu Wysokogórskiego - Zakopane.

Mimo różnych zdarzeń i wypadków w górach wychodził z opresji - był twardy i konsekwentny, nie poddawał się. W październiku 2024 roku mieliśmy, jak prawie każdej jesieni razem jechać do Morskiego Oka na kolejne spotkanie „Łojantów”.  Andrzej zarażony covidem niespodziewanie zmarł.