Leczenie choroby nowotworowej u dziecka może trwać czasem kilka lat. Sam pobyt w szpitalu z dzieckiem to czas kilku miesięcy. Często jest tym obarczony jest jeden rodzic, gdyż drugi musi zaopiekować się rodzeństwem chorego dziecka oraz utrzymywać rodzinę.

Izolacja od świata zewnętrznego, samotność, zmęczenie, ale przede wszystkim ogromny stres i różne rodzaju emocje to tylko część wyzwań z jakimi mierzą się rodzice dzieci onkologicznie chorych. W badaniach Fotiadou i in. z 2008 potwierdzono wyższy poziom objawów depresyjnych aż u 27 % matek oraz 17% ojców dzieci onkologicznie chorych w porównaniu z grupą kontrolną. W innym badania - Demirtepe-Saygılı i Bozo (2011a) w grupie 100 opiekunów chorych dzieci 47% osiągnęło wartość podprogowa dla objawów depresji. Choroba onkologiczna u dziecka może prowadzić również do zaburzeń lękowych czy PTSD. W badaniach Demirtepe-Saygılı i Bozo (2011a) wskazano, iż 42% opiekunów chorych dzieci osiągnęło wartość progową dla lęku. PTSD to zespół stresu pourazowego. Objawami niego są m. in: ciągłe napięcie, bezsenność, zaburzenia rytmu serca, bóle głowy, bóle brzucha, depresję, stosowanie używek oraz inne. W badaniach (Landolt et al., 2012 wykazano, iż w okresie pół roku od diagnozy 51,5% matek i 40,4% ojców chorych dzieci spełniało kryteria PTSD.

Rodzice dzieci onkologicznie chorych nie zawsze są objęci wsparciem psychologicznym. Często tez z powodów materialnych nie są w stanie zapewnić sobie taki dostępu nawet w formie online. Powoduje to, że ze wszystkimi problemami psychicznymi pozostają sami. W tym samym czasie stanowią główne wsparcie dla małych pacjentów onkologicznych, którzy nie są jeszcze w stanie zaopiekować się różnymi emocjami, stresem, napięciem podczas leczenie onkologicznego. Dzieci potrzebują rodziców a rodzice…nas!

Fundacja Spełnionych Marzeń im. Tomka Osucha po licznych rozmowa z kadrą medyczną oraz rodzicami zorganizowała taką formę wsparcia oraz znalazła środki na pierwsze dwa miesiące pomocy psychologicznej dla rodziców. Odbywały się one w formie konsultacji indywidualnych oraz warsztatów. Rodzice dalej przychodzą do pracowników Fundacji i wspominają że taka pomoc jest im bardzo potrzebna. Wystosowaliśmy wiele wniosków o dotacje, jednak na ich rozstrzygnięcie musimy poczekać. Nie chcemy przerywać dostępu do opieki psychologicznej rodziców, jednak przez brak środków będziemy musieli to zrobić. 

Potrzebujemy wsparcia na najbliższe miesiące. Dzięki nim być może uda nam się pozyskać finansowanie z innych źródeł czy też pozyskać sponsorów do tego projektu. Póki jednak co nie możemy pozostawić rodziców samych sobie i bez opieki. Nie chodzi tylko o rodziców, ale także o dzieci- osłabionych, przemęczony, zestresowany rodzic nie będzie wystarczającym wsparciem dla rodzica. 

Z góry dziękujemy za wsparcie! Razem możemy więcej!