Cześć,

Mam na imię Ania, mam 27 lat, mieszkam w Kielcach. Ci, którzy mnie znają, kojarzą mnie jako szaloną, szczęśliwą, pełną życia i pomysłów dziewczynę… Od zawsze pomagałam innym, teraz los się odmienił – i sama muszę poprosić o pomoc.

Dla tych, którzy mnie nie znają dodam, że w ubiegłym roku zostałam magistrem pedagogiki. Od kiedy pamiętam, kocham dzieci, stąd decyzja o takim kierunku studiów. Pracowałam jako nauczycielka przedszkola i opiekunka, a obecnie pracuję na Uniwersytecie Dziecięcym UJK w Kielcach. Od wielu lat jestem wolontariuszem. Byłam i jestem zaangażowana w działalność na rzecz wolontariatu szkolnego i Fundacji Szansa dla Niewidomych. Jestem też przewodnikiem osób niewidomych i druhną w Ochotniczej Straży Pożarnej KSRG w Kijach.

W trakcie studiów aktywnie działałam w kilku kołach naukowych, a jedno z nich przez wiele lat z sukcesami prowadziłam. Organizowałam szkolenia i warsztaty, prowadziłam zajęcia dla dzieci, młodzieży i studentów; angażowałam się w działania profilaktyczne; rozwijałam się naukowo, publikując swoje badania w artykułach naukowych. Marzyłam o doktoracie. Do czasu. 

Moja choroba ogranicza mi coraz bardziej szanse na normalne funkcjonowanie. Ból stał się codziennym i nieznośnym towarzyszem. Coraz trudniej jest siedzieć, spacerować, załatwiać potrzeby fizjologiczne, żyć…

Większość mojego dnia to silne bóle brzucha, który puchnie i niejednokrotnie wygląda jak brzuch w zaawansowanej ciąży… niestety nim nie jest.

Choruję na trudną do leczenia endometriozę IV stopnia – głęboko naciekającą na jajniki, jajowody, macicę, szyjkę macicy, sklepienie pochwy i przymacicze, szerząc się w otrzewnej trzonu macicy i powodując zrostach oba jajniki. Zrosty obejmują także więzadła szerokie, dołki podjajnikowe, esicę, otrzewną dna macicy i odbytnicę. To wszystko powoduje zmiany krwotoczne w i na każdym organie. Dodatkowo wykryte są torbiele, zdiagnozowana niedoczynność tarczycy, podejrzenie adenomiozy.

Operacja guza znajdującego się m.in. na jelitach wiąże się z dużym ryzykiem resekcji jelita, co w konsekwencji zmusza do wyłonienia stomii jelit. Stomia jelit to nic innego jak otwór na zewnątrz brzucha, przez który treść jelitowa jest wydalana z organizmu do woreczka przymocowanego do brzucha. Choroba powoduje niepłodność, uniemożliwiając zajście w ciążę.

W sierpniu 2019 roku przeszłam operację w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach, podczas której usunięto mi guzy z obu jajników oraz usunięto ogniska endometrialne.

Niestety, choroba powróciła w zastraszającym tempie…

Ze względu na uciążliwe dolegliwości staram się stosować leczenie niekonwencjonalne, które jest jedynie sposobem na krótkotrwałe zmniejszenie dolegliwości. Dieta przeciwzapalna, suplementy, leki, sport, unikanie stresu, ryzyka, niemożność podnoszenia ciężkich rzeczy (tzn. 2-3 kg), zmiany stylu i sposobu życia. Niestety, dolegliwości bólowe pozostają tak duże, że nieustannie od kilku tygodni pozostaję na lekach przeciwbólowych. 

Leczenie endometriozy w Polsce nie jest niestety refundowane. 

Refundacja skomplikowanego zabiegu operacyjnego mającego na celu usunięcie endometriozy głęboko naciekającej nie istnieje. Nie istnieją również leki, które mogą skutecznie zniwelować to schorzenie. W Polsce to stosunkowo młoda, nieznana do końca jak dotąd choroba. Niezmiernie trudna do wyleczenia. Na terenie kraju jest tylko kilka ośrodków specjalizujących się w holistycznym leczeniu endometriozy. Wszystkie prywatne. W ubiegłym roku zdecydowałam się udać się do Medicus Clinic we Wrocławiu, które jest najnowocześniejszym centrum leczenia endometriozy, specjalizującym się w eksperckim leczeniu operacyjnym. Niestety, koszt samej operacji to 50000 zł…

 …koszty okołooperacyjne około 15000 złotych, druga operacja (zamknięcie stomii) około 10000 zł. Sam koszt np. rezonansu miednicy mniejszej z kontrastem i wlewkami (które odbyłam w listopadzie) to 1200 zł. Wizyta u lekarza wraz z dojazdem to koszt około 500 zł. We Wrocławiu w ciągu dwóch miesięcy byłam trzy razy. A to tylko początek długiej drogi leczenia. Kwoty są wysokie, ze względu na konieczność leczenia nie tylko ginekologicznego, ale i również chirurgicznego.

Wpłaciliśmy już zaliczkę na operację...

Pozostaje mi prosić o pomoc.

Ona da mi nadzieję na powrót do życia, do pełnej aktywności, do służenia innym i czynienia dobra!

Za każdy grosz, za udostępnienie, za dobre słowo, za pomoc – d z i ę k u j ę !