Kilka dni temu uratowałam wycieńczoną kotkę z kociętami z Chełmży. Widziałam tam też bardzo cierpiącego kota, wracam tam każdego dnia próbując go złapać celem przewiezienia do weterynarza. Przypadkiem dowiedziałam się od ludzi, że ulicę dalej, jakiś czas temu okociła się dzika kotka. Mimo zapewnień, że kociaki mają się świetnie i są otoczone opieką weterynaryjną postanowiłam to sprawdzić. To co ujrzałam zmroziło mi krew. Zarówno wczoraj, jak i przedwczoraj poszłam je nakarmić, jednak do misek podchodziły dopiero kiedy się oddaliłam. Dzisiaj jednego z nich zobaczyłam z bliska. Mimo braku miejsca i funduszy postanowiłam działać niezwlocznie zanim stracą bezpowrotnie wzrok albo umrą w męczarniach. Jeden kociak jest w gorszym stanie od drugiego. Kocięta mają zaawansowany koci katar, grzybicę, odbarwioną sierść, świerzb i są zarobaczone. Zabranie ich stamtąd było dla nich jedyną szansą na przeżycie. Dotychczas żyły w bólu, chore, cierpiące, z widmem czyhającej na nie śmierci.

Jeszcze nie mam dla nich miejsca, ale nie mogłam ich tam zostawić. Kociaki przebywają w szpitaliku, który jutro muszą opuścić...