Wspólnie z mężem staliśmy się rodziną dla trójki chłopców. Zaczęło się od najstarszego Dawida (dziś już 10-latka), którego postanowiliśmy adoptować, tym samym zabierając go z ZOL-u (Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego). Niespełna rok później (dziś to już 4 lata temu) do naszego domu zawitał Mikołaj (obecnie 6-letni chłopiec). Mikoś również do naszego domu przyjechał z ZOL-u. Zaś od 3 lat jest z nami Adaś (4-letni chłopiec).

Nasze dzieci na co dzień zmagają się z licznymi problemami zdrowotnymi i trudnościami wynikającymi z ich rzadkich chorób genetycznych, traum wczesno-dziecięcych, związanych z czasami kilkoma porzuceniami, czy przypadłościami takimi jak FAS. Mikołajek jest chłopcem nie poruszającym się samodzielnie i nie komunikującym werbalnie, Dawid po dwóch udarach również ma problemy z poruszaniem.

Wszyscy chłopcy uczestniczą w prywatnych terapiach zajęciowych, czy fizjoterapii. Są pod opieką prywatnych lekarzy specjalistów, do których pokonujemy czasami długą drogę. A znalezienie tych wybitnych, umiejących pomóc naszej bandzie nie było wcale łatwe, wciąż budujemy naszą prywatną bazę najlepszych specjalistów w naszym kraju, jak i poza jego granicami. Codziennie ćwiczymy i uczymy się. Terapie, sprzęt rehabilitacyjny, jak też ten do zajęć dydaktycznych niestety jest bardzo drogi. Chłopcy wymagają stałej zmiany ortez i obuwia do nich (przykładowo koszt 1 pary butów to 1000 zł), w częstszych interwałach niestety nie jest to możliwe z dostępnymi w Polsce dofinansowaniami. W tym momencie wyzwaniem będzie zakup łózka rehabilitacyjnego dla Mikołajka. Koszt takiego łóżeczka, z odpowiednimi materacami i systemem zabezpieczeń w nocy to kilkanaście tysięcy złotych. Po ostatniej konsultacji ortopedycznej, nasi chłopcy poza codziennymi ćwiczeniami, terapią metodą Vojty, pionizatorem, wymagają również platformy wibracyjnej Galileo Med, której koszt to około 34 000 zł.

Dzięki wsparciu finansowemu część z tych rzeczy będziemy mogli zrealizować szybciej, a ilość godzin terapii zwiększyć, by uzyskać jeszcze lepsze efekty.

Mamy uważność i czułość dla naszych chłopców, przyświeca nam jeden cel - zrobić tyle, ile się da, by ich przyszłe życie było jak najbardziej komfortowe, by mogli się skomunikować i samodzielnie się poruszali. Chłopcy są dla nas najważniejsi i miłość do nich jest bezwarunkowa, chcemy, by nieustannie czuli w nas wsparcie, jak również to, że dla nich również będziemy umieli prosić o wsparcie, co uwierzcie, nie jest też łatwe. Dlatego ogromnie dziękuję za każdy grosz i za każde udostępnienie zbiórki. Niech będą to małe kroki w kierunku ich lepszej przyszłości.